Een paar maanden geleden hoorde ik een week lang niks anders dan gepuf en gesteun naast me. Nee, mijn Fashionscene wederhelft was niet bezig met haar oefeningen voor zwangerschapsgym (no worries, geen kleine FS baby op komst). Het duurde bij mij ook even voordat ik door had wat nu precies al die hoofdpijn en krakende hersens bij haar veroorzaakte: MySpace.
Misschien ben ik de enige living 20-something soul die er niet op staat, maakt me niks uit. Ik doe er echt niet aan. Zeker niet nadat ik die ellende rechts van me live heb mee mogen maken. “Wat een ****-site! Ik kan er helemaal niks mee! Snap er geen ruk van! Jezus, wie verzint zo’n stomme site nu eigenlijk!?” Dat en nog een hele hoop gescheld kenmerkte de periode waarin mijn better half zich in de wereld der MySpace stortte. Haar adres op deze wonderlijke community? Nanavindtmyspacestom… Zonder overdrijven; het duurde zeker 4 dagen voordat zij haar achtergrond kon aanpassen. Mij niet gezien!
Maar de eer om niemand minder dan Marc Jacobs als vriend te hebben gaat nu dus wel mooi aan mijn neus voorbij. Gistermiddag kregen een hoop mensen uit de fashion bizz een MySpace berichtje van de P.A. van mister Jacobs:
“Hey everyone... Marc Jacobs just joined MySpace and wants some cool friends... Add him! He's my number one friend, just click him and add him...”
Hmm, heeft de designer nu echt zo’n vriendjes-werf-mail nodig!? Misschien na zijn hele rehab-verhaal een beetje uit de picture? Check zijn MySpace en kijk of je hobby’s, voorkeur qua muziek/films/boeken/helden overeenkomsten vertonen met die van hem. Heb meteen iets leuks om over te MySpacen ;)
Voordat je overschakelt; bekijk nog even dit clipje met een interview over Jacobs’ rehab, à 70.000 dollar per week… (Virginie)