Ontwerper zijn is, zelfs in New York, niet makkelijk.. Na maanden lang van zwoegen, zweten en non stop creatief en alert zijn is de dag van de fashionshow aangebroken. De collectie wordt uit een vrachtwagen geladen, modellen worden in de make-up gezet, de designer krijgt last van buikkramp en duizelingen omdat hij al weken lang amper heeft geslapen, neemt nog vier koppen koffie, checkt zijn modellen, naait nog wat zoompjes, ziet de pers binnenstromen en na vijftien minuten showtime is het sprookje alweer voorbij.
Zijn collectie wordt weer ingepakt in plastic, de zaal leeggeruimd en het plekje backstage wordt ingenomen door de volgende designer. En eigenlijk begint het zweten dan pas echt: wachten op de reviews. Waar was Anna Wintour? Vond ze het goed? Wat zegt style.com? En WWD? En Suzy? Wie gaat de collectie inkopen?
Natuurlijk kiezen designers zelf voor dit onzekere bestaan (de meesten zouden zelfs niet anders willen) maar er zit toch iets triest in de afhankelijkheid van de mening van anderen. Want je kunt als ontwerper nog zo fanatiek zijn en je de blaren op je handen werken: als het publiek en de pers je show afkraken is de kans groot dat ook de inkoper afhaakt. Deze week hebben verschillende modeontwerpers daarom ongetwijfeld in de schoot van hun mama liggen uithuilen terwijl anderen de champagne flink lieten spuiten.
Zo moeten de mannen achter Proenza Shouler een traantje hebben weggepinkt van geluk. New York magazine bekroonde de show tot de beste van de fashion week en kreeg een lovende recentie van Womens Wear Daily: ''Het was prachtig en voelde nieuw. Het succes zat hem in de combinatie tussen mooi en rauw.'' Fashion Wire Daily: ''Wat een momorabele show.''
Foto: Proenza Shouler spring/summer 2011
Ook Michael Kors mag zichzelf op de borst kloppen. Vogue UK: ''het is een wonder hoe Kors het alledaagse zo begeerlijk kan maken.'' New York magazine: ''De Michael Kors show was fantastisch.'' Rodarte stelde ook niet teleur. New York Times: "De Rodarte collectie was absoluut de hit van de New York Fashion Week." Ook Marc Jacobs en Donna Karan belandden in de veilige zone. New York Times vond de Marc Jacobs collectie niet zijn meest begeerde collectie, maar was toch aardig te spreken over zijn show.
Foto: Micheal Kors spring/summer 2011
Ons medeleven gaat uit naar Reed Krakoff. Deze designer showt pas twee seizoenen onder zijn eigen naam en oefende zijn skills bij werkgevers als Tommy Hilfiger en Ralph Lauren. Als het aan de pers ligt kan hij beter weer inpakken. Met de ironische recentie van WWD is hij vast niet blij:" "Reed Krakoff improved on last season's debut in the manner that the economy improved -- which is to say, there's still a ways to go. ... [T]hings got trickier from there. ... And those utility belt wraps only made the looks, such as the easy suitings, look fussy. (Note: fanny pack-like accessories never work.)"
Foto: Reed Krakoff spring/summer 2011
Ook oude rotten werden niet uitgesloten van kritiek. Veel pers vond vond Vera Wangs' stoffen en vormentaal alles behalve appetijtelijk, net als Tommy Hilfiger die zichzelf voor de zoveelste keer herhaalde en zijn thema 'Country Club' te letterlijk had uitgewerkt, volgens New York Times.
Foto: Tommy Hilfiger spring/summer 2011
Foto: Vera Wang spring/summer 2011
Maar goed, dat is slechts de mening van de internationale pers... Waar ik me wel in kan vinden overigens. Want was Proenza mooi en how we love Rodarte. Alhoewel... de grasrokken van meneer Kors kunnen wat mij betreft beter als deurmat worden gerecycled. Maar eigenlijk veel belangrijker: wat vind jij?
(Tekst: Fashiontwin Eveline)
Deel dit artikel
