Speciaal voor Fashionscene interviewde ik de Nederlandse ontwerpster Joline Jolink en ging gezellig bij haar op de koffie in haar Amsterdamse atelier. Ik sprak haar over haar carrière als designer, haar jeugddromen, inspiratiebronnen en toekomstplannen…
Wanneer dacht je: ik wil modeontwerpster worden?
“Al vanaf mijn basisschooltijd. Ik was altijd modepoppetjes aan het tekenen. Op de middelbare school had ik al echt mijn eigen stijl. Zo droeg ik bijvoorbeeld enorme plateauzolen en een bontjasje in combinatie met een blouse uit mijn oma’s kast. Dat maakte wel dat ik opviel in het ‘behoudende’ Apeldoorn.”
Tweedehandskleding, bloesjes uit je oma’s kast: dat klinkt als dé mode van tegenwoordig. Je was je tijd ver vooruit...
“Haha, ja!”
Vertel eens iets over je modegeschiedenis. Waar ben je bijvoorbeeld begonnen met studeren?
“Na de middelbare school ben ik naar de Hogeschool voor Kunsten gegaan in Arnhem. Vier jaar studeren vond ik niet genoeg: na ongeveer drie jaar had het pas het gevoel dat ik écht goed bezig was, maar toen moest ik nog maar een jaar. Het voelde alsof ik nog zoveel moest leren, daarom heb ik hierna een master-opleiding gevolgd aan het Fashion Institute Arnhem. Ik liep stage bij Viktor&Rolf en studeerde rond 2005 af met mijn afstudeercollectie Housewife with an eye for style.”
Je ontwerpt specifiek voor de ‘gewone’ vrouw.
“Dat klopt, al noem ik deze vrouwen liever ‘women with something to do’! Veel vrouwen herkennen zich hier in. Ze hebben altijd iets te doen: ze combineren een drukke baan, een sociaal leven, soms ook nog mét kids en een huishouden. Voor hen wil ik kledingstukken ontwerpen, die veelzijdig zijn. Een jurkje bijvoorbeeld, die je overdag met stoere laarzen kunt combineren voor op je werk, maar ’s avonds met pumps kunt dragen voor die ene borrel. Kleding moet comfortabel zitten, zonder dat het meteen slobberig eruit ziet. Dat dit prima kan, hebben vrouwen soms nog niet door. Met mijn kleding kun je altijd goed voor de dag komen, zonder dat je er meteen uren mee bezig hoeft te zijn.”
Vertel eens iets over je eerste afstudeercollectie…
“Dat was ‘Warwara’, een collectie waar ik mijn Oekraïense oma en mode- en dessinontwerpster Warwara Stephanova als inspiratiebron had gekozen. Ik heb eerst veel research gedaan naar de verschillende kunststromingen in het land, voordat ik aan de slag ging met ontwerpen. Deze collectie bevatte veel grafische elementen en folkloreprintjes als bloemen, blokken en strepen.”
Werd je collectie goed ontvangen?
“Ja, ik werd geselecteerd om mee te doen aan de Robijn Fashion Awards én de Italiaanse prijs ITS#2 (International Talent Support, red.).”
Een enorme prestatie! Waarom denk je dat je werd geselecteerd?
“Omdat ik vol passie aan mijn collectie heb gewerkt. Ik was zelf helemaal weg van mijn project, ik kon mezelf er echt in verliezen en dat zag je terug in deze kledinglijn.”
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
“Voor het ontwerpen van een collectie heb ik altijd een bepaald iemand in mijn hoofd waar ik bewondering voor heb. Zoals Claire McCardell, Eileen Gray en de sportster Flojo (Florece Friffith Joyner, red.). Allemaal sterke en nuchtere vrouwen: vrouwen waar ik zelf veel raakvlakken mee heb of die me intrigeren. Flojo was bijvoorbeeld een atlete, die ondanks haar mannelijke lichaam er alles aan deed om toch vrouwelijk te zijn. Zo droeg ze tijdens het sporten pareloorbellen, had ze lange nagels en sportte vaak in kanten pakjes. Ik heb veel bewondering voor deze vrouwen en juist voor deze types wil ik kleding ontwerpen.”
Joline had nog veel meer te vertellen. Volgende week kun je deel 2 lezen. Houd de site daarom in de gaten. (Elisah)
Beeld (portret): Wouter van den Brink.
Beeld (collectie): Marc Deurloo
Deel dit artikel
