Dinsdag 28 maart was het de beurt aan Judith Osborn om haar Homecoming Collection in the Angel Studio’s te presenteren. Super locatie als je eenmaal binnen bent, wat minder leuk als je zoals het klootjesvolk (ik dus) gewoon met het openbaar vervoer komt. Gelukkig werd ik in en uit de bus op de voet gevolgd door ‘headphones’ Daryl en was ik er op die manier van verzekerd dat ik de juiste weg nam!
De Lange Fransen (met handjes op de rug), Barbara Karels en Ans Markussen behoorden tot de genodigden van de show. Een handjevol soapies, wat grijsaards met goedgevulde portemonnee en een heleboel anoniempjes. De organisatie was echter iets te gul geweest met het versturen van de uitnodigingen. Nadat de hosts op rolschaatsen toch echt ieder plekje gevuld hadden, moesten van achter de coulissen klapstoelen tevoorschijn gehaald worden om iedereen van een zitplaats te kunnen voorzien!
Percy Irausquin en Daryl van Wouw zaten op de eerste rij gebroederlijk naast elkaar toen de show haar spetterende aftrap kende. Tien cheerleaders van de Amsterdam Admirals vertoonden hun kunstje en warmden daarmee het publiek op voor hetgeen dat nog komen moest. Let the game begin…
Het eerste wat opvalt aan de show zijn de schoenen. Rode pumps met een hak van minstens tien centimeter en zwarte laklaarzen met een enorme plateauzool en dito hak. Ik was erg blij dat ik niet in die schoenen stond, het merendeel van de dames op de catwalk had er ook de nodige moeite mee! Wat mij betreft leidde dit behoorlijk af van waar het nu echt om ging: de kleding.
La Osborn gebruikte de Amerikaanse highschool van de jaren tachtig als inspiratiebron voor haar collectie. Denk hierbij aan de bubblegum kauwende Grease-chicks... Het gevolg was het gebruik van vooral veel felle kleuren, zoals roze, lime en knalblauw. De ontwerpster stuurde een groot deel van haar modellen de catwalk op met panterprint leggings, korte tricot rokjes en broekjes en leuke tanktop- en T-shirt jurkjes.
Natuurlijk waren shirtjes met teksten als “Paradeplaatje”, “MissFit” en “Larger than life” ruimschoots aanwezig. Ook een aantal aantrekkelijke heerschappen (check those abs!) paradeerde voorbij in onder andere comfortabel uitziende joggings.
De zogenaamde prom-dresses en jurkjes met paillettenband zouden het erg goed doen op een feestje. Alleen moet je er dan wel voor zorgen dat je je bijpassende pumps in de goede maat aanschaft… Een van de maar liefst veertig modellen ging heel charmant de catwalk over met de achterkant van haar pump naar binnen gevouwen! Misschien toch beter doorpassen van tevoren?!
Als klap op de vuurpijl eindigde de show met de opkomst van de drie door Judith Osborn gepimpte Smarts. De door rook omhulde verschijning van de mini wagentjes maakte dat het publiek even geduld moest hebben voordat het resultaat kon worden aanschouwd. De drie auto’s hadden wel wat weg van Barbiewheels, zeker door de zoetsappige kleurtjes van de binnen- en buitenkant. Maar de trotse eigenaar van een Smart by Judith Osborn kan zich zelf ook uitleven met bijgeleverde stickers als “Homecoming fashion queen” en “Boy with a serious toy”.
Al met al was deze show een heerlijk avondje vermaak. Misschien kan er de volgende keer alleen wel iets meer aandacht worden besteed aan de vervoersmogelijkheden. Die arme modellen met geknakte teentjes en zere knieën moesten na afloop gewoon dezelfde afstand lopend overbruggen, ik heb even overwogen om mijn sneakers ter beschikking te stellen!
Klik hier voor meer pics van de Homecoming fashion show!
 | |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Beeld : Manga Huisman - www.fotopro.nl
Deel dit artikel
