Fashion Editor Elisah blogt elke week op Fashionscene. Als je als nuchtere Hollandse dagelijks omringd wordt door de crème de la crème van de modewereld, kan het je af en toe eens flink naar je hoofd stijgen. Maar in de Nederlandse modescene hoef je niet eens zo gek te doen om op te vallen. Elisah weet raad: doe maar gewoon, dan doe je al Indisch genoeg. Karl Lagerfeld zegt niet voor niets: ‘personality begins, where comparison ends’…
Misschien ligt het aan mijn Aziatische roots en het feit dat mijn Chinese oma vroeger dagelijks al wapperend met het ding werd gespot: een waaier. Ik kan niet zonder, heb het ding altijd in mijn handtasje voor momenten waarop mijn wangen knalrood kleuren en mijn hoofd zowat ontploft door de warmte. Werd ik eerder altijd met scheve ogen aangekeken (blijkbaar kwam het ‘arrogant’ over), sinds de Fashion Week van vorige zomer heb ik een ware trend gezet.
Even een snelcursus ‘wapperen’
Stap 1: het openklappen
Een waaier moet nonchalant worden opengeklapt. De kunst is om het ding met je linker- of rechterhand (let op: niet met 2 handen) met een losse draai in de pols open te ‘slaan’. Denk maar aan een flamencodanseres. Je hoeft alleen niet zo’n zwoele blik erbij te trekken.
Stap 2: wapperen maar
Wapper met het ding vanuit je losse pols. Houd hem iets onder je gezicht. Het effect moet zo zijn alsof je midden in een fotoshoot bent beland. Trek je pokergezicht. Niemand mag zien dat je snakt naar frisse lucht.
Stap 3: je bent ervaren genoeg
Gefeliciteerd. Na het succesvol afronden van stap 1 en 2 kun je wapperen totdat je erbij neer valt.
Het was zomer 2008: één van de eerste warme en zwoele zomers sinds tijden. De Fashion Week werd zoals gewoonlijk op het Westergasterrein in Amsterdam gehouden. En zoals gebruikelijk werd er ook dit jaar niet aan airco gedaan (en toentertijd was er nog niet eens sprake van een ‘economische crisis’, dus waarom zou er bezuinigd worden op verse frisse lucht?!?). Tel een aantal stevige fietstochtjes per dag (ik fietste die week elke dag op en neer van het Westergasterrein naar kantoor om reports uit te tikken) in de brandende zon bij op en je kunt nagaan dat ik al kokend de hele Fashion Week heb meegemaakt. Mijn oplossing: dé waaier!
Daar zat ik dan volop te wapperen met het ding om mijn hoofd koel te houden. In de massa vol fashionable verantwoorde mensen viel ik op door mijn ‘windje in de haren’ (denk Doutzen Kroes tijdens een fotoshoot, maar dan minder sexy. Geloof me: veel minder sexy). En men mij maar vreemd aankijken. Wapperen met een waaier was blijkbaar iets wat de meeste mensen nog nooit van hun leven hadden aanschouwd. ‘Is het een vliegtuig, is het een vogel, nee het is een …. waaier.’ Van al die starende blikken kreeg ik het alleen maar nóg warmer. En ik bleef maar wapperen. Frappant: een paar dagen later spotte ik steeds meer mensen met een rip-off van mijn waaier. Had ik dan onbewust een trend gezet?!?
Nu, een jaar later, is iedereen het al gewend dat ik ‘het meisje met de waaier ben’. Ook in het uitgaansleven heb ik het ding al geïntroduceerd. De laatste tijd kiezen clubs ervoor om de airco uit te zetten en de zweetmodus aan te zetten, dus ik wapper er flink op los. De ene na de andere partyganger komt naar me toe om te melden dat het ‘ ding toch wel een goed idee is’ (‘waaier’, mensen. Het heet een WAAIER). Ik kreeg zelfs meerdere verzoeken om een aantal verhitte gezichten af te koelen. Eentje werd zelfs pissig toen ik weigerde (alsof ik tijdens mijn vrije avond mensen het hoofd koel ga houden). De brutaliteit.
En nu, na een jaar lang plezier te hebben gehad van mijn mooie waaier uit Indonesië, is het ding ineens spoorloos verdwenen. Ik herinner me nog dat ik hem voor het laatst gebruikte tijdens de modeshow van Tony Cohen en Jade Jagger in het Trouw-gebouw in Amsterdam. Nu ga ik geheel waaier-loos door het leven. Ik wapperde onlangs zelfs met mijn clutch…
Mijn redding in nood kwam in de vorm van vriendinnetje N. die op dit moment in Indonesië zit. Vanochtend kreeg ik het verlossende woord in de zin van een smsje: ‘Elies, wat voor waaier wil je. Met batik? En welke kleur?’ Pfew, weer een mode-dillema minder...
Little Miss Jacobs
Beeld: Antonio Granata