Fashion Editor Elisah blogt elke week op Fashionscene. Als je als nuchtere Hollandse dagelijks omringd wordt door de crème de la crème van de modewereld, kan het je af en toe eens flink naar je hoofd stijgen. Maar in de Nederlandse modescene hoef je niet eens zo gek te doen om op te vallen. Elisah weet raad: doe maar gewoon, dan doe je al Indisch genoeg.Karl Lagerfeld zegt niet voor niets: ‘personality begins, where comparison ends’…
Vorige week kon je mijn blog lezen over de verrassingen, die ik tegen ben gekomen een aantal dagen voordat ik naar hartje London zou vertrekken. Nu ben ik weer veilig en wel terug. Het was me wel een (mode)weekje, zeg!
Wat heb ik allemaal geleerd van de afgelopen London Fashion Week:
Les 1: boek nooit via via een appartement
Toen we op dag één aankwamen bij ons appartementje bleek het ontzettend ver weg van het centrum. Op zich niet erg: dat hadden we in Nederland zelf ook even kunnen checken. Maar toen we aankwamen bleek het huis één grote vuilnisbelt te zijn, compleet met stukken etensresten over de vloer. Getver!
Les 2: in tijden van crisis vormen we een goed team
Bij de pakken neerzitten had absoluut geen nut. Vriendin K. en ik gingen bij het dichtstbijzijnde Holiday Inn-hotel op zoek naar een schoon hotel. Na anderhalve uur hadden we het gevonden. Vlakbij Notting Hill in een chique buurt. Denken in oplossingen, niet in problemen!
Les 3: Ik heb een nieuw woord uitgevonden
“Meiden, vandaag is het Victoria Beckham-dag,” zei ik meerdere malen tijdens de London Fashion Week. Door mijn slaapgebrek had ik last van slaapoogjes en enorme wallen, dus er zat maar één ding op: dé Posh-bril opzetten. Dus ik heb de hele Londense Fashion Week meegemaakt in mijn Vicky B-modus. Let maar op: volgend jaar in de Dikke Van Dale.
Les 4: Ik ben hip!
Ik werd gewoon uitgenodigd voor de Burberry show én after party en mocht de dag erna gezellig langskomen in het hoofdkantoor om de nieuwste collectie van dichtbij te kunnen bewonderen.
Les 5: als journalist kun je alles voor elkaar krijgen
Vriendin E. had ons op de V.I.P.-lijst gezet van de hipste club van Londen. Helaas konden we niet naar binnen, omdat twee van ons geen ID-kaart bij zich hadden. Daar stonden we dan, opgetut en al te wachten om binnen te komen (en dat terwijl ik gezworen heb om nooit meer ergens in de rij te hoeven staan!). Daar hadden we geen zin in, dus de diva in E. kwam naar boven: “Listen, we are journalists from Holland and we’re writing about you.” Toen de doorbitch nog steeds niet onder de indruk was, kwam het gouden woordje uit E’s mond: “I think we have a problem…” Geloof me, met dat zinnetje kwamen we meteen binnen.
Les 6: de Britten weten hoe ze een feestje moeten geven
Vergeet modefeestjes in Nederland, waar je soms voor je eigen drankjes moet betalen. Nee, in Londen wordt alles verzorgd: van overheerlijke cocktails in alle soorten en maten tot aan de lekkerste hapjes (behalve dan die vieze poridge, die we op de Evian-party geserveerd kregen). Op de after party van Burberry had ik het ene hapje nog niet op of het andere stond alweer voor mij neus. Respect.
Les 7: er is niets mis met polderglamour
We waren dan wel omgeven door de échte crème de la crème van de modewereld, dat wil natuurlijk niet zeggen dat we naast onze schoenen gaan lopen. Zo verwisselden we om de hoek van het chique Claridge Hotel gewoon onze Allstars voor onze high heels, werden we helemaal wild bij het zien van Anna Wintour en Emma Watson, zetten we onszelf ongegeneerd op de foto’s tijdens modefeestjes en hadden we een apart eetschema: ’s middags sushi en ’s avonds Mac Donalds. Heerlijk, toch?
Les 8: Vraag nooit je collega om een foto te maken van jou en je idool…
… straks spreekt ze nog de verkeerde aan! Dat gebeurde dus op de after party van Burberry toen ik op de dansvloer stond met mijn Harry Potter-helden Emma Watson, Bonnie Wright en Tom Felton. Ik was al met Emma op de foto gegaan, maar ik wilde ook met Bonnie.
Ik: “Alsjeblieft, M, ik wil met haar op de foto. Wil jij eens vragen?
M.: “Welke is dat dan?”
Ik: “Die met die rode haren, die ja.”
M. “Ok…”
En toen liep ze gewoon naar Tom! Vertelde hem dat ik een enorme fan was en graag op de foto wilde. Hij keek haar verbaasd aan en vroeg of ze niet zijn collega’s (Emma en Bonnie) bedoelde. En ik op de achtergrond maar gillen: “Niet hem, die andere!” Straks dacht hij nog dat ik een groupie was…
Les 9: Ik moet mijn pinpas verstoppen!
Ik ben blut, heb helemaal niets meer. Wie me wilt sponsoren, mail me.
Liefs,
Little Miss Jacobs
Deel dit artikel
