Afgelopen weekend vond ik het weer eens tijd om een beetje cultuur te snuiven. Hoewel ik al jaren in het bezit ben van een museumjaarkaart, kan ik mezelf niet echt een trouwe museumgangster noemen. Voor de tentoonstelling the Art of Fashion maakte ik echter graag de reis naar het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam. In het gezelschap van een goede vriendin zetten we als twee echte ras-Amsterdammers koers richting de stad aan de Maas.
Mijn Elle voucher geeft ons gratis toegang tot het indrukwekkende gebouw, dat zowel van de binnen- als buitenkant prachtig is vormgegeven. Om ons even op te laden na deze lange reis maken we eerst een korte stop bij de Espresso bar. Ik bestel twee koffie aan de bar die volgeplakt is met covers van de Nederlandse Elle. Na een grondige inspectie kom ik erachter dat ik al deze exemplaren in mijn bezit heb… Misschien een leuk idee voor mijn keuken, al weet ik niet of deze creatieve uitspatting thuis net zo enthousiast ontvangen zal worden. Vol energie, na deze cafeïneshot, vervolgen we onze weg naar de museumshop, waar ik met een stapel modebladen onder mijn arm vandaan kom. Ik zou bijna vergeten waarvoor ik hier ben gekomen. Op naar de tentoonstelling!
Supersonische jurken met automatisch sluitende ritsen, tot ietwat lugubere objecten als een bovenstuk gemaakt van mensenhaar domineren de expositie als ware museumstukken. Dit is mode met een hoog conceptueel niveau, kleding met een dieper liggende boodschap. Deze mode items doen voor mij dan ook niet onder voor menig schilderij of beeldhouwwerk. Mode lijkt altijd een ondergeschoven kindje in de kunstwereld te blijven, misschien omdat het als een toegankelijk gebruiksvoorwerp wordt gezien of omdat het gros van de mensen de ideologie simpelweg niet snapt.
Vaak krijg ik bij ontwerpen van grootmeesters als de heren Viktor & Rolf te horen. “Wie gaat daar nou in lopen? Dat is toch helemaal niet draagbaar?” Als ik dan moet uitleggen dat het om het concept gaat en dat het heus niet de bedoeling is dat iedereen ineens in gigantische kostuumgewaden over straat gaat lopen, word ik vervolgens met een glazige blik aangekeken. Voor mij en voor velen met mij is mode namelijk als kunst: een ontsnapping aan de saaie werkelijkheid en een inspiratiebron voor mijn dagelijkse garderobe.
Dit laatste is voor deze onwetende groep mensen vaak een ingewikkelde opgave, waarbij ik ze graag een helpende (mode)hand bied. Conceptuele creaties als die van Martin Margiela en Comme des Garcons omzetten in items voor de terughoudende medemens is misschien nog wel een grotere kunst. Mijn tip: zoek het daarom in de details. Vertaal overdadige organische vormen naar een simpele bloemencorsage en zoek schoudervullingen als alternatief op de maxi-schouder trend. Laat je inspireren, maar probeer niet te kopiëren. Dit wordt al genoeg gedaan door giganten als H&M en Zara. Deze copycats weten in een ongekend rap tempo ingewikkelde couture items naar hun assortiment te vertalen. Goede budgetinvesteringen, maar helaas niet het toppunt van originaliteit. Dus: wees je eigen kunstenaar en laat je leiden door the Art of Fashion. (Fleur Le Guen)
Deel dit artikel
