Hoewel ik regelmatig zakkenvol kleding wegbreng om mijn eens zo geliefde jeans en mijn paar oude laarzen aan een tweede eigenaar over te dragen, doe ik zelf niet mee aan deze recycle cirkel. Ik weet dat het al een tijdje helemaal hot is, maar toch moet ik toegeven dat niet ik zo vaak een tweedehands kledingwinkel van binnen heb gezien.
Deze week werd ik echter ontgroend door een vriendinnetje die vond dat ik toch eens met haar mee moest naar wat volgens haar de hotspot is om goedkope maar leuke vintage items te spotten. Tegen zoveel enthousiasme ben ik niet opgewassen en ik ga met haar mee in afwachting van wat me te wachten staat.
Het is bekend dat alles ooit weer in de mode komt en dat items als een paar authentieke cowboylaarzen of een cool paillettenjurkje nooit uit je garderobe mogen verdwijnen. Tenzij de gaten er invallen natuurlijk, want de destroyed look kent natuurlijk haar grenzen. De dommeriken die deze modeschatten van de hand hebben gedaan zullen waarschijnlijk flink balen nu ze zien dat iemand hun leren broek voor een habbekrats op de kop tikt. Ook voor mij gaat er een wereld open. Met schoenen van een vorige drager blijf ik een beetje moeite houden, maar een mooie leren clutch verdwijnt al snel in mijn shoppingbag. Ik kijk mijn ogen uit en verbaas me over de prijzen van deze zwaar ondergewaardeerde topstukken. Ik realiseer me dat ik heel wat heb gemist en ik heb het gevoel dat ik nu dubbel en dwars de schade in moet halen. Mijn vriendin staat lachend toe te kijken met een onuitwisbare ‘I told you so’ glimlach op haar gezicht.
Ik eindig met een prachtig wollen vest voorzien van een leuk patchwork motief, met een mooie broche erbij ben ik voor nog geen €15,- klaar. Zelfs shoppen bij budget paradijs H&M is duurder en dan loopt gelijk de halve wereld erin. Nu heb ik een uniek item gescoord dat minstens zo fashionable en ook helemaal van nu is. Helemaal blij ga ik weer naar huis. Mijn vriend moet schijnbaar ook nog even aan het idee wennen en vraagt me sarcastisch”Waarom doe je dan je eigen kleding weg als je vervolgens in de kleding van anderen gaat lopen”. Blijkbaar ziet hij zijn beperkte kastruimte met mijn nieuwe vondst nog meer inperken en denkt hij me hiermee te kunnen overhalen.
Mij kan hij niet meer overhalen, ik ben helemaal blij met mijn nieuwe ontdekking en stel me in mijn hoofd al voor hoe ik een klassieke Chanel 2.55 in mijn bezit krijg.”Ja, het is een echte. Een vintage exemplaar waar er maar een x aantal exemplaren van is gemaakt.” Dat klinkt ook al meteen een stuk interessanter dan dat je moet toegeven dat je een nieuwe designerbag voor een belachelijk hoog bedrag hebt gekocht om vervolgens de hele PC er mee te zien lopen. Er is een nieuwe wereld voor me open gegaan. Een paradijs waarin ik nog lang niet klaar ben met schat zoeken. (Fleur Le Guen)