Iedereen heeft ze en toch begaan we ze steeds weer: miskopen. Hoe kom ik toch steeds weer aan die stapels ongedragen kleding in mijn kast en nog belangrijker, hoe kom ik weer van ze af?! Vaak kom ik er namelijk net iets te laat achter dat die ene tas toch niet zo geweldig is. Of blijkt mijn nieuwe truitje in het daglicht toch ineens een andere kleur te hebben.
Erg herkenbaar, maar toch doe ik het steeds weer. In een blije bui koop ik dan toch net iets te extreems en verval ik vervolgens al snel weer in mijn alledaagse kloffie. Of ik negeer het feit dat die broek in de winkel wat te strak zit om na een week te concluderen dat de rits toch echt niet meer dicht kan, tenzij ik per direct stop met eten natuurlijk. Dat zou dan weer betekenen dat ik, naast heel veel honger moet lijden, de andere helft van mijn garderobe niet meer kan dragen en dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt.
Denken in sets is een goede remedie tegen het begaan van miskopen. Je stelt je in je hoofd voor met wat je jouw potentiële aankoop allemaal kunt dragen en wanneer je op één kledingstuk uitkomt, hang je het verstandig weer terug. Niet altijd, want soms is jouw nieuwe aanwinst zo leuk dat het juist aanzet tot meer kopen, want bij dat tuniekje hoort natuurlijk dat geweldige giletje en een fijn paar laarzen maken je look dan helemaal af. Voor je het weet, ben je een paar honderd euro armer en blijken de verschillende items bij elkaar zeer goed te matchen maar passen ze afzonderlijk van elkaar totaal niet bij de rest van je garderobe. En om nou vijf keer achter elkaar in hetzelfde setje te verschijnen, lijkt me ook niet echt verstandig. Dan krijg je van die verhalen van: ‘oh daar heb je haar weer met haar combinatie…’
Bovendien lijkt het dan net of je niets beter kunt bedenken, terwijl je nog een kast vol hebt hangen met (ongedragen) kleding. Mijn vriend spoort me altijd aan om me te ontdoen van al deze impulsaankopen, aangezien het prijskaartje er nog steeds aan hangt en de bonnetjes al een jaar verlopen zijn. Hoewel ik min of meer kan garanderen dat ik deze verwaarloosde exemplaren in mijn kledingkast waarschijnlijk nooit zal gaan dragen, knaagt er bij mij altijd een ‘stel dat-gevoel’. Stel dat dat spijkerjasje ineens weer in de mode raakt of ineens minder kort valt, dan heb ik toch spijt als haren op mijn hoofd dat ik dit retro mode item nu aan de kant schuif. Zo kan ik nog wel tien andere redenen bedenken om mij niet van mijn mislukte aankopen te ontdoen.
Toch heeft mijn groeiende stapel met ongedragen kleding me wel aan het denken gezet. Helemaal toen de nieuwe Glamour vandaag op de deurmat viel met een grote roze vuilniszak met de tekst ‘Detox your wardrobe’ bijgevoegd. Ik beschouw dit maar als een hint en kom op internet nog tal van andere initiatieven tegen, van kledingruilen, het zogenaamde swoppen, tot inzamelingsacties van de kledingank. Misschien dat ik dan toch nog iemand blij kan maken met mijn (wan)koopgedrag. (Fleur Le Guen)
Deel dit artikel
