Soms heb je ineens het gevoel dat je jaren in hetzelfde kringetje ronddraait en dat alles anders moet. Wat Robbie Williams precies moet hebben gedacht toen hij begon met de opnames voor Rudebox? Het is een groot raadsel. Zijn vorige albums klonken nog redelijk consequent: uptempo poprock afgewisseld met fraai georchestreerde ballads.
p Rudebox is alles anders. We hoorden hem al rappen op de eerste single, het titelnummer. Ook op andere tracks probeert Robbie zichzelf van een moderne, elektronische sound te voorzien. En dat is... mwah. Er staan een aantal volstrekt onlogische 80s-covers op (Kiss Me en Louise), een nieuwe versie van Manu Chao's King of the Bongo en een track genaamd We're the Pet Shop Boys. Nu is die laatste (ook een cover overigens) redelijk geslaagd, en het leuke is dat de echte Pet Shop Boys ook op deze track zijn te horen. Ze komen later nog eens terug, op She's Madonna, een aardige ode aan de Queen of Pop.
Ook aardig: The 80's en The 90's, twee tracks waarop Robbie uitgebreid verslag doet van de mijlpalen en dieptepunten in zijn leven, met de nodige namedropping. Hoogtepunt is de nieuwe single, Lovelight, waarop Robbie ineens als George Michael klinkt.
Is dit album een aanrader? Niet echt. Daarvoor is het teveel een lappendeken. De paar goed geproduceerde tracks verdwijnen een beetje in het elektronische geweld.
Deel dit artikel
