2007 is het jaar van Fame. Naast een Nederlandstalige versie, komt er ook een originele Engelstalige variant geregisseerd door Barry Stevens (kennen jullie hem nog van de Mini Playbackshow?). Celebscene interviewde hoofdrolspelers Ivo Chundro en Jody Bernal.
Door: Elisah Jacobs
Natuurlijk kennen we allemaal de jaren 80 televisieshow Fame en het nummer I’m gonna live forever. Tijd om daar eens de Nederlandse theaters mee te veroveren. Vanaf oktober kunnen we genieten van spetterende optredens van Fame the Musical.
Het verhaal gaat over een aantal theaterstudenten aan de New Yorkse High School of Performing Arts, die allemaal over een plekje in de spotlights dromen. De musical neemt je mee langs alle hoogte- en dieptepunten, vriendschappen, romances en het harde werken dat nodig is om de top te bereiken.
Speciaal voor Celebscene mocht ik Ivo Chundro, één van de hoofdrolspelers interviewen. Ivo is bekend van musicals als Boyband, Aida en Alladin en danste mee in show van Ruth Jacott en Enrique Iglesias. Dit seizoen kunnen we hem nog zien in HONK, een bewerking van het verhaal van Het lelijke jonge eendje. Chundro doet het erg goed. Voor deze rol is hij zelfs genomineerd voor Beste Mannelijk Hoofdrol.
Vertel eens over je rol in Fame the Musical.
“Ik speel Tyrone, een jongen uit de getto die per ongeluk de musicalwereld inrolt. Hij meldt zich aan bij de dansschool om uiteindelijk musicalster te worden, maar het enige waar hij interesse voor heeft, is dans. De rest van de vakken, laat hij maar voor wat het is. Tyrone is een echte macho en iemand die boos op de hele wereld is. Daarnaast kan hij niet goed leren, omdat hij analfabeet is.”
Kun jij je goed identificeren met je rol?
“Tyrone is iemand die weet waar hij goed in is en dat is dans. Hij gaat er helemaal voor en daar kan ik me goed mee inleven. Alleen is hij ook agressief en een echte bad boy en dat ben ik in het echt helemaal niet. Maar toch vind ik het interessant om een compleet ander persoon op het toneel te zetten.”
Fame the Musical gaat over een aantal studenten die dromen van een plekje in de spotlights. Had jij dat vroeger ook?
“Nee, helemaal niet. Op mijn éénentwintigste kwam ik er pas achter dat ik wilde werken in de musicalwereld. Daarvoor zag ik mijn toekomst nooit in het theater: ik ben tot mijn negentiende in Curacao opgegroeid en daar doet men weinig aan musicals. Pas toen ik in Nederland kwam, werd ik aangestoken door shows als de Soundmix Show. Dat wilde ik ook. Ik heb me meteen aangemeld bij een dansschool en in 2000 scoorde ik een rol in de musical Boyband.”
Hoe ben jij gecast?
“Op de makkelijke manier: ik ben gevraagd. Ik hoefde dus helemaal geen vervelende audities te doen. In Zwisterland heb ik een jaar lang in de Zwitserse Fame gespeeld en zodoende vroegen de mensen van het theater mij.”
Ow, in het Zwisters?
“De musical was in het Duits gesproken en in het Engels gezongen en compleet anders dan dat we nu in Nederland gaan doen. Werken aan deze versie vond ik superleuk. Zelfs zo leuk dat ik in het begin bang was dat de Engelstalige versie in Nederland zou tegenvallen. Maar nu we steeds dichter bij de repetities komen, komt het volgens mij helemaal goed, ook omdat Barry Stevens (de regisseur, red.) er een andere versie van heeft gemaakt.”
Je hebt al in veel theaters gestaan. Welke musical heeft voor jou de voorkeur?
“Aida vond ik het allermooist om aan te werken. Het verhaal bevat veel emoties en daarnaast is de muziek geweldig. Om aan het einde van de show de mensen in het publiek te zien huilen, was erg ontroerend. Dan weet je dat je goed hebt gespeeld.”
Wat is het allermooiste moment tijdens een show?
“Vlak van tevoren. Een paar uur voor die tijd is iedereen al erg geconcentreerd, maar een paar minuten voor de aftrap is het allermooist. Je hebt geen flauw idee wat de mensen van het stuk zullen vinden: vinden ze het saai, of juist mooi. Je weet het niet en dat maakt het erg spannend. Je krijgt een soort van adrenalinekick.”
Wat was je allermooiste musicalmoment?
“In de tijd van Aida, hoorden mijn collega’s en ik op een ochtend dat er een collegaatje van ons was omgekomen tijdens een vliegtuigongeluk. We waren ’s middags ontzettend boos en begrepen niet waarom haar dat was overkomen. En ’s avonds waren we juist erg verdrietig. Op dat moment kwamen we erachter hoe therapeutisch het theater kan werken. We gaven ons helemaal tijdens de avondvoorstelling en aan het einde voelden we ons een stuk beter. Eenmaal buiten na de show, kwamen een paar mensen uit het publiek naar ons toe om te vertellen dat ze ons spel erg ontroerend vonden. Dat deed ons erg goed."
Heb je nog een aantal tips voor degenen die ook later het theater in willen?
“Je moet talent, discipline en intelligentie hebben en dan komt het helemaal goed!”
Benieuwd naar het interview van Jody Bernal? Volgende week staat het op Celebscene.nl! Wil jij twee kaartjes halen en maar één betalen, klik dan hier.
Deel dit artikel
