Hij was één van de eerste, misschien wel de eerste, fotografen die de mensen op de straat op de gevoelige plaat vastlegde. Niet de modellen of actrices in hun prachtige verschijningen, nee juist het gevoel voor mode dat op straat te vinden is, fascineerde hem. En nog steeds. En nog altijd met een analoge camera met rolletjes die ontwikkeld moeten worden.
Bijna niemand kende deze man voordat de documentaire Bill Cunningham New York het grote doek raakte. Het heeft de makers dan ook tien jaar gekost, waarvan acht, om Bill over te halen. Bill is geen publiek persoon. Wel is het een ontzettende workaholic. Elke dag, of het nu regent of niet, fietst hij door New York op zoek naar prachtig gekleede, allerdaagse mensen. In de avond fotografeert hij de rich & famous tijdens galas en liefdadigheidsevenementen. Deze twee verschillende werelden die hij vastlegt, zijn weekelijks terug te vinden in de The New York Times, onder ´On the Street´ en ´Evening Hours´. Hij is altijd aan het fotograferen, zelfs tijdens de premiere van zijn eigen documentaire.
Een wonderbaarlijk feit is dat Bill ontzettend van mooie, extravagante kleding houdt, maar zelf gekleed gaat in een simpel outfit en voorkeur geeft aan niet te veel poespas in zijn leven. Hij draagt altijd een blauw, praktisch, concierge-achtig jasje. Hij geeft niet echt om luxe eten of om comfort. Hij woont al zestig jaar in een klein appartementje in Carnegie Hall (waar veel kunstenaars wonen). Zijn leefruimte is volgebouwd met archiefkasten waarin fotos zijn opgeslagen en ergens daar tussenin ligt een matrasje, opgehoogd door middel van tijdschriften. Zijn leven is zijn werk, ook al ziet hij het niet als werk maar als genot.
De documentaire is een echte aanrader. Het maakt niet uit of je van mooie kleding houdt, of van fotografie. Een kijkje in het leven van deze bijzondere man raakt je al genoeg.
Zie hier de trailer van de documentaire: