Margreeth is wars van al het commerciële wat soms om mode heen hangt. Dat zul je dus ook niet terugvinden in haar winkel. Klanten waarderen haar om wie ze is en om wat ze uitstraalt. Onlangs kreeg het merk Avelon een prachtige en prominentere plek in de shop. Wij zijn benieuwd naar haar ambities, ideeën over mode en toekomstplannen!
Onlangs werd in jouw winkel de Avelon 'shop-in-shop' geopend. Vertel?
"Ik noem het niet echt zo, want shop-in-shop vind ik een modewoord. De collectie van Avelon voer ik al jaren. Met heel veel overtuiging en al vanaf het allereerste begin. Het merk straalt jeugdigheid uit en daarnaast houdt het van contrasten. Dat is echte schoonheid. Denk aan asymmetrie of door het contrast van wol en zijde. Maar ook onafgewerkt of juist super afgewerkt. Je kunt het de schoonheid van imperfectie noemen. Daar hou ik van. Deze kleding vertelt een verhaal."
‘Mijn kracht is dat ik heel erg mijn eigen koers vaar’
Geldt dat voor alle merken die je verkoopt?
"Ja, absoluut. Anders hingen ze niet bij mij. Mode is eigenlijk kunst. De collecties van Rick Owens en Ann Demeulemeester zijn daar goede voorbeelden van. Ik ga ook nooit mee met trends. Dat ben ik niet. Ik zou niet eens weten hoe ik dat zou moeten verkopen. Als ik alleen maar zou doen wat verkoopt, zou het helemaal geen goed verhaal zijn."
Was je als klein meisje al gek op mode?
"Het zit er al van jongs af aan in. Ik naaide van alles in elkaar. Dat heb ik een beetje van mijn vader meegekregen. Hij was veel met architectuur bezig en hield erg van mooie kleding. Daarin was 'ie ook vrij uitgesproken. Vandaar dat ik vaak met mijn vader ging winkelen. En toen ik wat ouder was ben ik de kunstacademie gaan doen. Daar ben ik in 1993 als ontwerpster aan afgestudeerd."
En wat deed je daarna?
"Ik mocht op een gegeven moment kleding ontwerpen speciaal voor een fotoshoot. Maar ik kwam er toen al snel achter dat ik meer styliste ben dan ontwerper. Ik hou er van om een verhaal te vertellen met dingen die ik bij elkaar zet of juist weer weghaal. Zo is ook de winkel ontstaan. Ik zie mezelf als curator van exposities."
‘Kleding is de eerste laag waar je mee naar buiten treedt’
Wanneer begon je je eigen winkel?
"Al vrij snel na mijn afstuderen. Mijn toenmalige partner en ik deelden de passie voor vintage meubelen. Wij verzamelden van alles bij elkaar om zo een beetje geld te verdienen. Op Koninginnedag hebben we onze verzameling bij elkaar gezet. Binnen twee uur waren we al los. Toen dacht ik: 'We moeten een eigen winkel beginnen.' Dat deden we. Alles werd goed doordacht, want het moest iets vertellen. We deden alles op een wat rauwe en museale manier. Later kwam er kleding bij. Dat was mijn 'afdeling'. En twaalf jaar later kwamen er nieuwe labels bij en wilde ik een filter op de winkel. Vintage meubels waren toen al passé. Ik ging naar de Witte de Withstraat en ben alleen verder gegaan. En nu zit ik hier op de kop van de straat op 300 vierkante meter. Door die ruimte kan ik dingen doen die het geheel nog interessanter maken en de winkel als het ware een extra laag geven. Onlangs hadden kunstenaars Miktor en Molf een expositie hier. Er stonden gigantische beelden en schilderijen met ruige teksten. Kunst als extra in de winkel is in deze ruimte echt waanzinnig. De ruimte binnen buiten is voor mij echt een droom."
Welke Nederlandse winkel vind jij mooi?
"Absoluut Van Ravenstein in Amsterdam. Ik heb veel respect voor hen. Zij hebben altijd die schoonheid en dat stille. De waardering voor kleding komt daar duidelijk naar voren."
Wat is grootste compliment dat je ooit gekregen hebt?
"Ik word heel erg blij van mensen die mij vertellen dat ze hun kledingkast opnieuw gaan inrichten en dan veel stukken weggooien. Maar die van mij altijd houden. 'Van jou heb ik alles nog', hoor ik vaak. Dat blijft leuk om te horen, altijd weer. Kleding is de eerste laag waar je mee naar buiten treedt. Als ik dan klanten tegenkom die zeggen dat ze het kledingstuk een fijn gevoel geeft en dat ze zich zelfverzekerder voelen. Dat is mooi. Daarnaast beschouw ik het ook als een compliment dat Rick Owens en Ann Demeulemeester persoonlijk naar mij toegekomen zijn met de vraag of ze in mijn winkel mochten. Ze stonden al een poos op mijn verlanglijstje, maar ze waren net iets eerder."
‘Soms is kleding waardeloos zonder een bepaald persoon’
Kriebelt het niet om weer zelf te ontwerpen?
"Soms vragen mensen of ik weer iets met mijn eigen label ga doen. Ik maak nog weleens wat. Bijvoorbeeld leren sokken, mouwen of armen. Kleine accessoires die ik vervolgens laat maken. Op dat moment mis ik een detail bij bepaalde kleding en vind ik het tof als we dat er nog bij hebben. Ik vind dat heel leuk om te doen, maar het schiet er vaak bij in. Daarnaast vind ik de collectie die ik inkoop belangrijker dan mijn eigen naam boven een collectie."
Heb je nog tips of adviezen?
"Ik adviseer iedereen altijd om heel erg goed door je kast heen te gaan. En goed na te denken welke stukken je echt nog heel erg graag draagt. De rest wat er maar hangt en nooit gedragen wordt moet je in een doos stoppen. Zet het desnoods onder je kast. Wat je nooit meer aan hebt, moet je gewoon weggooien. Zo hou je je favoriete kledingstukken over, ook al zijn het er maar drie. Ga op deze stukken door. Deze tip wordt vaak opgepikt."
Heb je nog dromen?
"Dat is eigenlijk de nieuwe winkel. Het is een ruimte waar de schoonheid in klopt. Ik kan iets doen waar ik zelf achter sta. En dat ik het nog zo lang mogelijk mag doen."
Tekst: Martine Schut
Beeld zwart-wit foto: Elisa Da Lio
Deel dit artikel
