Centimeters verliezen, strakkere huid - Tijdens een zoektocht naar een nieuwe bikini overkomt het je….. pashokjes, tl-licht, wat is hier gebeurd? Horror. Ehm, niet helemaal zomerklaar dus en we zijn al bijna op zijn eind. Ik besluit actie te ondernemen en een kuur te doen in de vorm van lypomassage. Via via kom ik bij lichaamscoach Rosanne terecht, van wie ik goede verhalen heb gehoord. Zij doet verschillende massages, waaronder lypomassage. Bij deze vorm verlies je na twaalf sessies centimeters en krijg je een strakkere huid. Klinkt goed! En een massage lijkt me ook niet verkeerd.
Bij de intake legt therapeut Rosanne alles uit over de lypomassage’. ‘Lypomassage is nu echt een massage waarbij overtollige vetcellen en afvalstoffen uit het lichaam verwijderd worden. Dat zijn vaak precies die ophopingen die je door sporten of afvallen maar niet weg krijgt. Ook al ben je gezond bezig: het wil maar niet. Lypomassage is dan net het middel om dat deel weg te krijgen. Door een stevige, maar pijnlijke massage worden de vetcellen afgebroken en de afvalstoffen weggevoerd. Een bijkomend voordeel van deze massage dat het een strakkere huid geeft en cellulitis wegneemt. Dit gebeurt onder meer door drainage. Daarom is het drinken van minimaal twee liter water noodzakelijk. Ook het hebben van een gezond eetpatroon en voldoende beweging is hierbij onontbeerlijk.’
Duidelijk, we beginnen dus met een meting. Vanaf dat moment moet je tijdens de kuur ook een eetdagboek bijhouden. In zes weken ben je klaar, want het gaat in totaal om twaalf behandelingen en je doet er twee in de week. Na zes keer Lypomassage word je opnieuw gemeten en tenslotte nog een keer na de laatste sessie.
Easy does it, lijkt me. Rosanne waarschuwt me nogmaals dat het een pijnlijke behandeling is. Dat had ik inderdaad wel hier en daar gehoord , maar ik laat me niet snel afschrikken. Toch een beetje nieuwsgierig geworden naar het gevoel, vraag ik meteen om een proefsessie. Ik ga voor mijn bovenbenen. Even schrapzetten. Na drie seconden roep ik al: ‘Stop maar!’ Het is dus inderdaad echt heel erg pijnlijk. Rosanne vertelt nog bemoedigend dat het na drie sessies beter gaat en dat het dan minder pijnlijk wordt. Dat heeft ze tot nog toe met al haar klanten ervaren. Oké, je moet er dus wat voor overhebben en ik besluit dan ook om met de kuur te beginnen.
De eerste behandeling, een week later, is wederom erg pijnlijk. Maar ik probeer door te zetten. Ik zet me weer schrap en er volgt een behandeling van drie kwartier gekerm, niet zo chique taalgebruik en verkrampte handen die ik een handdoek heb gezet. Als eenmaal alles achter de rug is en ik van de massagetafel opsta, voel ik me zowaar heerlijk. Beurs, maar wel rozig. ‘Je lichaam heeft endorfine aangemaakt’, vertelt Rosanne. Zo zit ik redelijk stoned in de auto op weg naar huis. De volgende ochtend schrik ik van de aanslag op mijn lijf. Tientallen blauwe plekjes zijn het resultaat van al het geknijp. Maar zie ik het goed? Mijn huid oogt al wel iets strakker.
Hopelijk wordt vervolgd…
Deel dit artikel
