"Ballet is woman" is misschien wel de meest geciteerde uitspraak van George Balanchine. Voor Balanchine was ballet de ultieme vrouwelijkheid. De Russisch-Amerikaanse choreograaf werd exact een eeuw geleden geboren. Dit wordt door balletgezelschappen over de hele wereld gevierd met een speciaal aan hem geweid programma, zo ook Het Nationale Ballet met 100 Jaar Balanchine. Balanchine maakte stukken op basis van het klassieke ballet, maar met de dans los van het verhaal: pure dans, dus. Hij wordt gezien als de grootste vernieuwer in de dans van de twintigste eeuw. Hij liet dansers aanhaken bij de muziek, bijvoorbeeld van Stravinsky. De dans werd ook swingender en meer levendig door de statige ballettechniek te combineren met bewegingen uit jazz en show dans van musicals en films. Het Nationaal Ballet danst naast twee `alltime favourites´ van de grote meester: Theme and Variations en Agon, ook een voor hun nieuwe choreografie: Who Cares? uit 1970. Who Cares? is Balanchine's eerbetoon aan de muziek van componist George Gershwin. Door de plotselinge dood van Gershwin is het helaas nooit tot een samenwerking gekomen. Who Cares? neemt je mee terug naar de Amerikaanse populaire cultuur in New York van de jaren ´30 en ´40; de tijd van Fred Astaire en Ginger Rogers. 100 Jaar Balanchine is te zien in Het Muziektheater in Amsterdam tot en met 4 april. (Foto: Tom van Heel)