In de yuppenwijk van Rotterdam; het Scheepvaartkwartier, ligt het Westelijk Handelsterrein. Een voormalig pakhuis omgebouwd tot een tweeverdiepingen tellend warenhuis, maar dan met restaurants, clubs en galleries. Zo ook Land van Waas. Overdag een restaurant maar op 8 mei werden de tafels en stoelen om 23 uur aan de kant geschoven om deze nacht de zeventiger jaren te herbeleven. Ron Wood, eigenaar van de kledingzaak Sister Moon en tevens dj, wil in zijn Funk Me feesten de nadruk leggen op oude en nieuwe funk. En niet alleen de muziek maakt een onderscheid tussen oud en nieuw. Het publiek, dat voor zeven euro naar binnen kon, is ook in twee categorieën te verdelen. Aan de ene kant zijn er de dertig plussers, mannen met overhemden, colbertje en vrouwen casual op gympen. Aan de andere kant zijn er twintigers met zwierende rokken, hoge hakken en ACDC shirtjes. De eerste groep wil zijn moves op de kleine dansvloer wel uitproberen; de andere groep blijft aan de kant mensen kijken. De ruimte werkt niet echt mee, een langwerpige, volle zaal maakt het niet makkelijk om van voor naar achter te komen. André Dadi, dj en peetvader van funk, heeft zijn haar in een staartje en kijkt door zijn brillenglazen naar een schommel waar je als feestganger even kunt uitrusten. Zijn muziek is funky, down tempo met een fijn ritme. Op rolschaatsen en gehuld in een tijgerrokje maken twee meiden iedereen blij met vrijkaartjes en snoep. Op een groot videoscherm worden funky beelden vertoond. De locatie van Funk Me is overdag een restaurant/wijnproeverij waar ’s avonds ook gedanst kan worden. Dat zorgt ervoor dat er geen clubsfeer hangt maar een ontspannen eten-drinken-dansen sfeer. (Pauline Egge)
Deel dit artikel
