Opvoeden is lastiger dan je denkt. Bij een ander zie je altijd meteen wat er niet goed gaat en wat er beter kan qua opvoeding. Dan hebben we vaak ons woordje klaar. Bij jezelf gaat het er anders aan toe. Je eigen kind is namelijk het mooiste, liefste en beste kind van de wereld. Jouw spruit doet niks fout en je vindt dingen grappig waarvan je weet dat het eigenlijk niet door de beugel kan.
Zwanger zijn is al een kunst op zich, laat staan de bevalling. Na dit hele proces begint het pas écht. Je moet voor een levend wezentje gaan zorgen. Jouw eigen vlees en bloed. Maar hoe doe je dat? Wat zijn de beste manieren? Je hebt je natuurlijk al lang ingelezen door middel van de vele opvoedkundige boeken die er bestaan. Door het grote aanbod weet je van gekkigheid niet wat nou wel en wat niet juist is dus besluit je het maar op je moederlijke instinct te doen.
Toch is het slim om daar niet helemaal op af te gaan. Voor je begint met het opvoeden van je kind, moet je eerste eens goed naar jezelf kijken. Dit zegt namelijk meer dan jij denkt. Er zijn meerdere type ouders te onderscheiden en wij hebben er vijf onder de loep genomen. Herken jij jezelf in één of meerdere ervan?
Zoals ik al zei: iedere ouder vindt zijn of haar eigen kind geweldig en dat is logisch, want hallo, jullie hebben het gemaakt en jij als moeder hebt het kind gebaard. Trots zijn op je kroost is meer dan normaal, maar overdrijven is ook een vak. Dat jouw kind de nieuwe Einstein of de nieuwe Ranomi Kromowidjojo wordt, weet jij zeker. Je legt als ouder (te) veel druk op je kind. Jij vindt dat hij of zij moet gaan voetballen en je pusht je koter in deze richting maar misschien willen ze dit helemaal niet? Door voor je kind te gaan denken, belemmer je hun zoektocht naar hun eigen passie.
'Trek je wel een jas aan?', 'Je wordt toch niet ziek he?', 'Vergeet je je brood niet?', 'Zou je dat wel doen?'. Deze vragen zouden je als muziek in de oren kunnen klinken, want menig moeder voelt de drang om overprotective te zijn voor hun nakomelingen. Je wil dat ze niks overkomt en het liefst bescherm je ze de hele dag tegen al het kwaad wat de 'grote mensen' wereld bevat. Je houdt ze graag klein en wil alles voor ze overnemen. Zolang zij maar genieten, gelukkig zijn en jong en zorgeloos kunnen leven.
Heel goed dat je als ouder meegaat met de tijd en ook in het bezit bent van een heuse smartphone. Dit mag echter niet betekenen dat het rechthoekige, lichtgevende doosje meer aandacht krijgt dan je eigen kind. Voor de oudere generatie is de smartphone een nieuwe uitvinding. Voor de relatief jonge ouders onder ons is de gewenning van de telefoon groot. Ze zijn er niet mee opgegroeid, maar hebben het wel heel bewust meegemaakt en kunnen niet meer zonder. Van een verslaving kunnen we wel spreken. Vergeet niet dat je kind maar één keer afzwemt voor zijn of haar zwemdiploma en dat jouw spruitje maar één keer de eerste stapjes leert zetten. Je wil deze momenten meteen vastleggen, waardoor je het moment supreme in het hier en nu vergeet te beleven. Leg die telefoon eens wat vaker weg en vertrouw erop dat je de mooie momenten met je kindje niet vergeet. Ze staan immers allemaal gegrift op je netvlies en ze zitten gesloten in je hart. Herinneringen raak je nooit kwijt, foto's of video's op den duur misschien wel.
Je hebt altijd uitersten. Of je ouders zijn te veel online en hebben maar weinig aandacht voor je óf ze zijn zulke enorme digibeten dat ze jouw leefstijl niet altijd begrijpen en jij altijd te hulp moet schieten bij het minste of het geringste. In dit geval hebben we het over de ouder die te weinig online is. Niet dat je als ouder overal online moet zijn, maar een beetje meegaan met de tijd kan echt geen kwaad. Als digibeet ouder begrijp je maar half waar je zoon of dochter mee bezig is en je stelt vaak de vraag: 'Wat doe je allemaal op dat telefoontje?', 'Met wie zit je allemaal te praten?'. Het gaat geheel aan jullie voorbij wat er precies allemaal afspeelt in de online wereld. Misschien maar goed ook. Je wilt als kind natuurlijk ook niet dat je ouders online te vinden zijn door jouw vrienden en dat die vrienden eventueel kunnen stuiten op ongemakkelijke vakantiefoto's.
Je wilt als ouder autoriteit uitstralen en je kids laten weten dat jij de baas bent. Tegelijkertijd kan je die puppy ogen niet weerstaan en geef je uiteindelijk toch toe aan de wensen van je kind. Je kind zet zijn of haar meest lieve, zoetsappige stemmetje op en dan kan je toch geen nee meer zeggen? Je laat je vaak overhalen en jouw kinderen lopen iets te snel over je grenzen heen. Je vindt eigenlijk dat jouw spruit niet te veel tv mag kijken, maar als het lonkt naar jouw telefoon of tablet, geef je toch snel toe. Je voorkomt liever het gebrul en het is eigenlijk ook wel even lekker rustig. Als de kinderen later groot zijn, heb je er ook nog steeds last van. Je vindt dat om 02:00 's nachts thuis moeten komen als ze uitgaan maar als ze zeggen dat de rest van hun vrienden allemaal tot 04:00 's nachts mogen blijven, ben je snel om.