Een model als schaars geklede Maria in een fotoshoot, designers die heilige huisjes omver trappen met choquerende ontwerpen en het schietgebedje dat je doet voor die ene geweldige schoen in jóuw maat. Mode en religie zijn sterker met elkaar verbonden dat je misschien in eerste instantie denkt. Een blik op deze fascinerende haat-liefdeverhouding.
Op religie geïnspireerde mode, het moet kunnen vind ik. En dat een atheïst een kruis als sieraad draagt of een moslima een designer hoofddoekje draagt, daar wordt ook allang niet meer van opgekeken. Toch blijven fashion people me nog steeds boeien met een mix tussen dat wat heilig is en dat wat hebberigmakend is.
Hoe geschokt was men, toen Madonna (ja, daar hebben we d'r weer) in de jaren '80 met een kruis om haar nek en in haar oren op het podium verscheen? Een paar jaar geleden deed ze deze stunt nog eens dunnetjes over tijdens haar Confessions tour. Daarbij voerde prima Madonna een nummer op, hangend aan een soort disco-kruis met een doornenkrans op het hoofd. Iedereen had het er destijds over en de belangrijkste vraag die bleef hangen was: kan dit eigenlijk wel? Ze zal er in ieder geval niet minderen platen mee hebben verkocht... Lady Gaga doet graag met Madonna mee en verscheen in haar clip 'Alejandro' in outfits die een combinatie waren van christelijke symbolen en latex.
Links: Madonna met 'choquerende' sieraden, rechts: Lady Gaga in 'Alejandro'
Maar Madonna en Lady Gaga zijn natuurlijk niet de enigen die referenties naar het geloof maken; ook high fashion ontwerpers lusten er pap van. Binnen ieder geloof bestaan bepaalde kledingvoorschriften en symbolen, die dankbaar door designers worden gebruikt voor in hun collecties. Dit doen ze om zich tegen religie te verzetten, ze eren het, worden erdoor gefascineerd of gebruiken het simpelweg om ergens tegen aan te kunnen schoppen. Het is in ieder geval een geladen thema dat eens in de zoveel tijd terug is te vinden in de collecties van grote modehuizen. Eén van de meest gewaagde en memorale collecties wat dat betreft is toch wel de spring/summer 1998 collectie van Hussein Chalayan.
Hussein Chalayan heeft het maken van een maatschappelijk statement duidelijk onder de knie, met deze collectie uit 1998 als bewijs.
Als kritiek op de belemmering van vrouwen door de Islam showde hij tsjadors (een soort boerka's) die steeds korter werden, waardoor de naakte lichamen van zijn modellen steeds meer zichtbaar werden. Volgens Chalayan wordt er niet genoeg stil gestaan bij het feit dat zich onder die gezichtsbedekkende kleding levende vrouwen bevinden met een eigen wil en mening. Riccardo Tisci had met zijn Givenchy couture collectie voor 2009 een minder radicaal standpunt in gedachten. Hij legde vooral de nadruk op de schoonheid van gezichtsbedekkende sieraden, die geïnspireerd waren op de Marokkanse en Berberse cultuur. Door de zwarte, lange kleding vielen de prachtige sieraden nog meer op.
De betoverende Givenchy looks met Berberse en Marokkaanse invloeden.
De redenen voor designers om religieuze invloeden in hun kleding te verwerken lopen dus flink uiteen. Maar in editorials van mode magazines zijn religie-invloeden vooral op een naughty manier toegepast. Met name de ondeugende non in sexy outfitjes is een populair onderwerp voor bladen als Pop magazine en de Franse Vogue.
Linksboven: Agyness Deyn in Prada op de cover van Pop magazine, rechtsboven: Lara Stone als naughty nun in de Franse Vogue, onder: een gewaagde editorial uit Pop magazine.
Eén ding is in ieder geval zeker: ik blijf trouwe aanhanger van de religie die mode heet. Amen.
(Tekst: Joyce)
Deel dit artikel
