Wees gerust, seriële monogamie betekent niets meer dan “het hebben van de ene monogame relatie na de andere, die allemaal eindigen door incompatibiliteit of ontevredenheid op een bepaald vlak”(www.polyamory.nl). “Wanneer iemand meerdere malen achtereenvolgens één (seksuele) partner tegelijkertijd heeft, wordt dit in de volksmond ook wel seriële monogamie genoemd,” aldus alwetende verteller Wikipedia. Kan iemand mij uitleggen sinds wanneer de norm als trend beschouwd wordt? Is het achtereenvolgens (met korte of langere tussenpozen) hebben van een monogame relatie niet de norm? Af en toe duiken we even in de kortstondige, oppervlakkige flings maar uiteindelijk vallen we toch altijd weer terug op monogame, langere relaties?
Vergis je niet, het is kennelijk onwijs hot om jezelf serieel monogaam te noemen, zo wist het koppel mij te vertellen. Drie anderen voegden zich bij het gesprek, die ook allemaal op de hoogte waren van de serieel monogame levenswijze. Na wat speurwerk op het internet kwam ik erachter dat het thema inderdaad op dit moment een populair issue is. Veelvuldig geassocieerd met lesbische relaties, en in sommige contexten vooral als een bepaalde levensinstelling gezien – in de romantische zin verklaard als het altijd zoeken naar de ware. Sommigen gaan een stapje verder, en wijzen seriële monogamie aan als oorzaak voor vreemdgaan. Ik citeer: “Veel mensen worden niet-monogaam om sommige van de problemen die ze ervaren hebben in monogame relaties te vermijden,” gesteld door Kathy Labriola, een feministische maatschappelijk werkster uit Californië. En ook al wil ik me graag voegen bij de romantici die constant relaties aangaan en verbreken in hun zoektocht naar de ware – om deze levensstijl als excuus of zelfs oorzaak voor vreemdgaan te gebruiken gaat mij serieel te ver.
Het is net als het kip en het ei; wie was er eerst? Hadden we ooit problemen en gingen we toen vreemd, of begonnen de problemen pas toen we vreemdgaan ontdekten?
Als ik het allemaal goed begrepen heb, zoeken mensen naar de ware en zijn ze vooral liever samen dan alleen. Daarom beroepen ze zich op seriële monogamie. Want als een relatie niet werkt, dan gaan we vreemd. Vervolgens gaat het uit, en storten we ons meteen weer in een andere relatie. En zo ontstaat een proces dat zich telkens herhaalt, net zolang totdat we de ware liefde gevonden hebben. Kortom: een opeenvolgend proces van een nieuwe relatie, problemen en ontevredenheid, vreemdgaan, dumpen. Over and over again. Kan iemand mij uitleggen wat hier serieel nieuw aan is?
Deel dit artikel
