De aandelenmarkt slingert op en neer, ergens in de wereld wordt een succes gevierd terwijl men elders het haar uit het hoofd rukt… Zaken, zaken en nog eens zaken! Hoezeer kan de technologie ons naar het hoofd stijgen? Toen ik in New York liep, hoorde ik van alle kanten gebliep uit Armani-pakken komen, en in Londen verbaasde mij de lange optocht van mobiele telefoons. Tegenwoordig zijn we 100% verbonden met de wereld. Het laatste nieuws van waar dan ook kan niet meer gemist worden: een applaus voor onze goede vriend, de Blackberry. Deze draagbare partner kan zowel telefoongesprekken als e-mails ontvangen en verzenden, biedt een internetverbinding, herinnert 24/7 aan afspraken en is zelfs in staat een sleutelrol te vervullen in je liefdesleven.
Een nieuwe dag op Schiphol onderweg naar Londen: lange rijen, strenge controles waarbij het niet uitmaakt of je Versace draagt, ongeduldige en woedende mensen die de stad proberen te bereiken waar het geld omgaat. Hun frustratie is duidelijk, en alleen hun Blackberries houden hen nog enigszins in toom.
Wachtend op een taxi die mij naar de opening van de London Fashion Week zou brengen, zag ik een mooie jongen het hotel verlaten. Hij was niet het type waar iedereen zijn nek voor in een bocht wringt om te zien of hij inderdaad het model van de Hugo Boss-reclame is. Het was gewoon een boy-next-door in een T-shirt, spijkerbroek en Bikkemberg-gympen. Toch trok hij mijn aandacht.
Op het openingsfeestje liep ik naar de foyer om mijn vrienden, de modeverslaggeefsters Ellen en Anna, te ontmoeten. Plotseling, een paar stoelen verderop, zag ik hem zitten, de leuke jongen die ik bij het hotel had gezien. Ellen, die mij goed schijnt te kennen, vroeg wie mij de adem aan het benemen was. Ze volgde mijn blik en kreeg de jongeman in de gaten. Verrassend genoeg zei ze dat ze mij aan hem zou voorstellen, want ze kende hem. Sander is een Amerikaans-Franse modefotograaf. Toen we elkaars hand schudden, glimlachte hij en zei hij dat hij me al kende, hij had me eerder ontmoet en ook mijn columns gelezen. Of was ik vergeten dat we elkaar hadden ontmoet tijdens Prêt à Porter Paris? Ik vroeg me af hoe ik hem had kunnen vergeten – die verdomde vodka’s bezorgen me black-outs!
Anna en Ellen merkten dat ik niet langer geïnteresseerd was in de opening van de London Fashion Week. Na uren kletsen en lachen gingen Sander en ik samen terug naar het hotel, enigszins bubbly door zoveel glazen champagne. In de lift vroeg hij op zijn verdieping of ik zijn werk wilde bekijken. Haha, was he kidding me?! Zonder dat er iets was voorgevallen was ik in Parijs al wildenthousiast van hem… Natuurlijk ging ik mee!
Uit zijn kamer kwam een vreemd geluid. Hij rende naar zijn tas terwijl ik de deur dichtdeed en daar zag ik het, zwart met een rood knipperlicht: de Blackberry. Ik herinnerde me dat hij me verteld had dat hij single was. Een relatie met iemand zag hij niet echt zitten; zijn partner zou moeten accepteren dat Sander er niet altijd voor hem/haar zou kunnen zijn (oops, I forgot to mention: hij is biseksueel). Na wat chitchats onder het genot van vodka met cranberry gingen we over tot een meer fysieke kennismaking… De achtergrondmuziek werd verzorgd door Air en een subtiel trilgeluid, als van een vibrator die nog aan is in een dameshandtas. Van subtiel ging het naar steeds luider, heel storend.
Opeens stopte hij en checkte hij zijn ongemanierde personal assistant, waarna hij zijn aandacht weer op mij richtte. Een paar minuten later was het trilgeluid er weer, jengelend om aandacht. Sander gaf het apparaatje die aandacht en kwam terug naar mij… Controleerde het opnieuw en richtte zich weer op mij… Ik begon me af te vragen wie er het meest opgewonden was: hij of zijn Blackberry? Zijn ene hand rustte op mij en in de andere lag de Blackberry gevleid.
Ik was zelf in a really good mood die nacht, maar ik heb ook zelfrespect: ik wist niet dat er sprake zou zijn van een triootje! Ik vroeg hem te kappen en stelde hem voor de keus: ik of zijn Blackberry. Hij verontschuldigde zich en zei dat hij iets belangrijks met een paar Amerikaanse bladen had moeten regelen, maar dat het nu geregeld was. De jaloerse Blackberry bleef echter onophoudelijk van zich laten horen. Ik twijfelde: should I stay or should I go? Hij was eerlijk geweest toen hij zei dat hij geen gelegenheid had voor een relatie: hij was al bezet, en meneer Berry staat geen open relatie toe. Op dit vlak zou ik zeker het onderspit delven.
Ik koos eieren voor mijn geld en gaf Sander een afscheidszoen. Een one night stand of een 24/7 relatie met zo’n elektronisch ding? Ik had het wel geweten…
Iolando Chisholm, Sex & Society columnist
Deel dit artikel
