Na het altijd gezellige Sinterklaasfeest (zo jammer dat je die chocoladepepernoten vervolgens een jaar moet missen) volgen straks de o zo fijne kerstdagen. Samen met vrienden en familie kom je bij elkaar, eet je je helemaal vol met kerstkransjes en kalkoen, geef én krijg je lieve cadeautjes, kijk je zoetsappige kerstfilms en speel je spelletjes à la Pictionary, Monopoly en Kolonisten. Niet lang na die get-together kerstdagen volgt oudejaarsavond. Los van de overwegingen wat dit keer weer te gaan doen op de laatste dag van het jaar zijn daar vrienden en familie, oliebollen, appelflappen, de oudejaarsconference, de wegtikkende klok, vuurwerk, champagne en... de onvermijdelijke goede voornemens.
Normaal doe ik er niet aan maar een mens is nooit te oud om zijn leven te beteren dacht ik zo. En dan kun je er ook niet vroeg genoeg bij zijn toch? Want op het moment suprème zul je zien dat je een black-out hebt door alle bubbels die je stiekem al voor twaalven naar binnen hebt gemikt. Dat gaat me niet gebeuren, voor 2007 ga ik nu een lijstje persoonlijke verbeterpunten op stellen. Hoe gevaarlijk het ook is met alle online getuigen waarmee dit gepaard gaat…
Op de eerste plaats staat op dit moment met stip het aanpakken van mijn shopdriften. Ik moet het onder ogen gaan zien: het loopt de spuigaten uit. Vraag me niet hoeveel schoenen, tassen, jassen, jeans, tops, jurkjes of wat dan ook heb. Genoeg om een halve sloppenwijk in Brazilië mee te kleden. Het argument: “ik werk dus ik verdien dus ik mag mijn geld uitgeven aan wat ik maar wil”?! A no-go for me. Mag ik echt niet meer gebruiken om mijn uitgavenpatroon mee te verantwoorden. Ik struikel in mijn huis over rondslingerende sneakers en laarzen (de uit-zicht-onder-bed-of-bank plekjes zijn meer dan gevuld) en zelfs als mijn hele wasmand en –lijn vol zit en hangt, is mijn kledingkast tot de nok gevuld. Hiermee kom ik meteen bij het tweede voornemen: mijn huishoud luiheid wegwerken.
Ten eerste moeten de nodige overbodige spullen (lees: kleding plus schoenen die ik nooit draag, studieboeken die ik nooit meer inkijk etc) verzameld en bij het grof vuil/leger des heils/waar dan ook gedumpt worden. Dat zou behoorlijk opruimen en mijn woonoppervlakte zou er aanzienlijk mee vergroot worden. Verder moet er in mijn hoofd echt de afwasknop om (of ik moet die sponsor zoeken die mij een afwasmachine cadeau doet). Geen vuile vaat meer verzamelen tot ik geen schoon kopje, bord of mes meer heb zodat ik wel aan de slag móét met water, sop en borstel. Met de nieuwe stofzuiger (dank u sinterklaasje!) moet het puntje regelmatiger stofzuigen geen al te groot obstakel vormen. De hoofdlijnen van dit voornemen staan genoteerd, de gedachte om de huishoudhulp van mijn nicht ook bij mij langs te laten komen verdring ik voorlopig naar de achtergrond…
Vlak achter mijn huishoudvoornemen staat het minderen in het mannencircuit op de derde plaats. Vragen als: “hoe is het nu met Pietje/Freek/Mike/Lars/Joris/Marco/Kees?” zijn so 2006. Ik ga me beperken tot interesse in 1 persoon (vereiste is natuurlijk wel dat desbetreffende man ook alleen interesse in mij heeft) en het gefladder laat ik achter me. Hoezo, ik vind iedereen leuk, lief en aantrekkelijk? Ik moet gewoon wat minder liefde geven in 2007, of beter gezegd: aan minder mannen liefde geven…
Tot zover mijn lijstje goede voornemens tot nu toe. Heb je nog tips of wil je misschien als personal manager gaan fungeren die toeziet op het navolgen van mijn new year’s resolutions? Let me know!
Deel dit artikel
