De lente is begonnen en dat lijkt in mijn omgeving wel weer het startsein te zijn geweest voor een massale uittocht, de Nederlandse grenzen over. Mijn Fashionscene wederhelft is weliswaar net terug van een maandje Indonesië en ook mijn andere collega heeft zich na een trip Zuid-Afrika weer tegenover me genesteld, maar toch. Vriendinnetje C. zit in Istanbul, vriendje P. in Madrid, nicht D. gaat dit weekend voor de 2e keer op wintersport en broerlief ligt gewoon op een hagelwit strand in Isla Margarita! Gelukkig heb ik ook iets in het vooruitschiet; over iets meer dan een maand zit ik in het vliegtuig richting ‘Buena Vista Social Club’ Cuba…
Ik maak deze reis naar het land van de rum, sigaren en salsamuziek niet in mijn eentje (ik ben niet zo’n lonely traveller), samen met 5 meiden ga ik twee weken genieten van alles waaraan Cuba rijk is. We hebben alleen een ticket geboekt en we zijn van plan een groot deel van het eiland te bekijken, dus enige voorbereiding is best handig. Waar ga je slapen? Hoe ga je reizen? Welke steden/plekken doe je wel aan? Welke niet? Hoe lang van tevoren moet je je visum regelen? Wat neem je mee? Allemaal vrij voor de hand liggende vragen, zou je denken. Dus niet voor mij!
Op zekere leeftijd denk je er toch wel ongeveer uit te zijn over hoe je als persoon in elkaar zit. Je kunt je zwakke en sterke eigenschappen benoemen en je weet wel zo’n beetje hoe je op bepaalde situaties reageert. Nou, ik leer nog elke dag hoor. In dit geval heb ik weer een behoorlijk slecht ontwikkelde kant van mezelf leren kennen: het voorbereiden van vakanties. Misschien wist ik het ook wel al ergens diep van binnen, maar wilde ik het gewoon niet toegeven. Want met de auto op vakantie gaan naar Zuid-Frankrijk, met als doel in leuke herbergjes/schattige hotelletjes te slapen, maar voor de zekerheid een tent achterin gooien en vervolgens bijna 2 weken op een camping staan met ook enkel en alleen die tent als kampeeruitrusting… Geen geweldige voorbereiding toch!? Best friend E. was wel zo slim geweest een gasstelletje mee te nemen, maar hadden we ook iets van pannen bij ons!? Helaas pindakaas.
Of wat te denken van een reisje naar Brasil? Met hetzelfde allerliefste vriendinnetje me elke ochtend afvragen waarom het weer regent. Regentijd in de zomer!? Oh, zomer bij ons is hier regentijd… En inentingen halen? Waarvoor!? I made myself clear, tot in de puntjes voorbereid op vakantie gaan is er niet bij met mij. Maar dat maakt het ook wel spannend toch? Heb ik dat cruciale ‘ding’ wel/niet meegenomen!? Is die o zo belangrijke reservering nu wel/niet bevestigd? 1 factor is overigens constant: ik neem echt altijd teveel spullen mee als ik op reis ga.
Tijdens de Cuba meetings die we tot nu toe hebben gehad heb ik me van mijn beste kant laten zien. Een gidsje gekocht, gelezen, doorgebladerd in de winkel!? Nee, nee en nog eens nee. Bedacht waar ik graag heen wil? Don’t think so. Mijn gedachten over de vervoersmogelijkheden laten gaan?! Uhm, nee dus. Gelukkig hebben mijn reisgenoten juist een sterk ontwikkelde ‘ik ga op reis en neem mee’-kant. Mijn mailbox bliept om de dag dat ik weer een nieuwe Cuba info-mail heb binnengekregen, de excelbestandjes met kostencalculaties, af te leggen kilometers en meeneemlijstjes stapelen zich op. Volgens mij heerst bij mijn travel buddies nu de mening dat ik een complete reis no-no ben die nog nooit een voet over de grens heeft gezet. Of moet ik de uitleg “Cuba is een eiland” in een andere context plaatsen…
Het maakt me eigenlijk ook allemaal niet uit, ik vind het heerlijk dat zoveel lieve vriendinnen zich zo geweldig aan het inlezen en voorbereiden zijn. Weet ik in ieder geval zeker dat ik op de juiste plaats van bestemming aankom en niet per ongeluk in Mexico het vliegtuig uitrol!
Deel dit artikel
