Deze week had ik weer een schrikmomentje op de fiets. Ik werd namelijk ingehaald door een groep gehaaste zakenvrouwen, maar naast het feit dat ze me met een enorme vaart passeerden, was het hun kleding die mij liet schrikken.
Even dacht ik nog dat ik het niet goed gezien had, maar enkelen van hen droegen toch echt knalgele poncho’s over hun lelijk afgewerkte mantelpakjes. Nou kan een poncho natuurlijk best fashionable zijn, met de nadruk op kan, maar deze exemplaren waren echter verre van draagbaar. Het waren namelijk van die dunne plastic poncho’s die je voor een paar euro op de markt kan kopen. Ik kan begrijpen dat deze dames droog op het werk probeerden aan te komen, maar kom op, plastic poncho’s? Geel! Nu zijn Nederlandse vrouwen op topfuncties in het bedrijfsleven al op één hand te tellen, maar als je het mij vraagt zijn goed geklede vrouwen in deze categorie een uitstervend ras.
Het lijkt wel of onze powervrouwen geen tijd hebben om in de spiegel te kijken of er simpelweg nog nooit één hebben gezien. Wanneer je kijkt naar de top tien machtigste vrouwen in Nederland gaan je haren recht overeind staan. Die van mij wel in ieder geval. Korte grijsharige koppies met saaie koltruien in nietszeggende kleuren poseren met een geforceerde glimlach voor de camera. Moeten deze grijze muisjes nou een visitekaartje voor ons zijn? In het buitenland is dit wel anders. Onze Franse en Italiaanse collega’s met goed gemanicuurde handen en fijn gesneden mantelpakjes leiden met veel aanzien hun bedrijf. Wanneer zij de kamer binnen komen is het stil en wordt er niet gevraagd wie de dame in kwestie is. Hier zie ik toch een leermomentje voor onze vrouwen, want in een regenpak naar je werk fietsen met een dikke fleece-muts en oversized handschoenen is nou niet echt een goede binnenkomer. Ook het ski-jack is een favoriet item op een nette pantalon om de Hollandse kou te trotseren.
Je zou bijna gaan denken dat deze vrouwen hun vrouwelijkheid op elke mogelijke manier proberen te verbergen. Het blijft natuurlijk een mannenwereld en (Nederlandse) zakenmannen worden nou ook niet bepaald geroemd om hun verfijnde kledingstijl. Denk maar aan al die foute stropdassen en verkleurde sokken. Op modegebied scoren we een dikke onvoldoende. Gelukkig heeft prinses Maxima wel de nodige elegantie naar Nederland gehaald. Op de Mode Biennale in Arnhem verscheen ze in een creatie van Jan Taminiau en ook tijdens haar uitstapje in New York gaf ze de buitenlandse pers het nakijken in indrukwekkende outfits.
In de Tweede kamer zitten ook een paar vrouwen die het wél begrepen hebben. Op Prinsjesdag na dan, want dit lijkt nog steeds op een wedstrijd voor de draagster van het lelijkste hoedje. Om nog maar te zwijgen over de saaie creaties die hieronder gedragen worden. Het wordt tijd dat er wat meer kleur in de politiek en het bedrijfsleven komt. Mijn lof gaat dan ook uit naar dames als Femke Halsema en Leatitia Griffith, die begrijpen dat een publieke functie gepaard gaat met gepaste kleding. Nu de rest van Nederland nog! (Fleur Le Guen)
Deel dit artikel
