Zodra mij wordt gevraagd wat mijn hobby’s zijn, antwoord ik altijd direct: ‘mode!’ Daarna volgt het standaard rijtje: ‘winkelen, uitgaan, gezellig wat eten met vriendinnen, fotografie…’ Je kent het wel.
Kort toelichten waarom mode zo’n grote passie is, vind ik eigenlijk heel moeilijk. Om het makkelijk te houden roep ik altijd maar ‘winkelen’. Want ja, welk meisje houdt daar nou niet van? Mijn passie voor mode gaat echter veel verder dan dat. Mode zit hem eigenlijk in al mijn ‘hobby’s’. Het is voor mij echt een way of life. Hoe ik naar dingen kijk, waarom ik bepaalde dingen doe…
Op mijn eerste schooldag werd er gevraagd een item uit je tas te halen en daar iets over te vertellen. Omdat niemand van de groep dit verwachtte, zou je op deze manier echt iets over jezelf vertellen. Het overviel me een beetje. Maar de tas die ik bij me had, had ik net aangeschaft bij de Mango. Het was een soort look-a-like Prada, zwart met studs. Ik had hem speciaal gekocht voor het nieuwe schooljaar. (Dat heb ik geweten, elke keer moet ik mijn collegeblokken er weer in proppen…) Anyway, ik kon toch niet vertellen over een tas die ik ter ere van dit schooljaar had gekocht?!
Ik dacht verder. Wat zat er nog meer in die tas? Onder andere de Duitse Vogue. Dat zegt wel echt iets over mij, dacht ik nog. Ik had kunnen zeggen: ‘ik heb een Duitse Vogue in mijn tas zitten. Mode is mijn passie en het tijdschriftenrek is voor mij een snoepwinkeltje. In het buitenland koop ik graag een paar kilo tijdschriften in, vooral de Vogue, omdat het gewoon heerlijke bladen zijn om in weg te dromen!’ Maar natuurlijk ging ik dat niet zeggen. Dat durfde ik niet. Wat voor eerste indruk zou ik dan wel niet maken?
Toen ik uiteindelijk aan de beurt was, hoefde ik niet eens te kiezen. Mijn studieloopbaanbegeleider, die de opdracht had gegeven, sprak mij aan over mijn etui (een fake slangenleren make-uptasje van de H&M). Of ik daar iets over wilde vertellen. Ik vertelde dat ik hem onlangs had gekocht en dat het eigenlijk een make-uptasje was. Als ik er over nadenk zegt dit eigenlijk al genoeg over mij. Hoewel ik het toen niet letterlijk heb genoemd, is het geen toeval dat ik voor slangenleer heb gekozen. Hoewel deze look langzaam weer uit het straatbeeld verdwijnt, blijf ik ook trouw aan het zilveren slangenarmbandje dat ik van mijn vriend heb gehad en mijn zwartkleurige (fake) pythonportemonnee uit Bali.
Mijn kijk op het leven wordt beïnvloed door mode. Maar ik ken mijn grenzen. Het is niet echt een kwestie van wat in de mode is, of wat uit – meer een kwestie van stijl. Dingen die mooi zijn en leuk. Zo vind ik ballet ook mooi; kijk naar de dans, de kostuums… Het is leuk om er naar toe te gaan en om je er naar te kleden en te genieten. En dat vind ik ook een soort van mode!
Mode maakt mij blij. En wat dat betreft denk ik dat ik niet de enige ben. Kijk naar Jimmy Choo for H&M. Na dagelijks de collectie te hebben bekeken ging ik ook maar een poging wagen. Ik mijn zinnen op de jumpsuit gezet. De schoenen waren mooi, maar die lieten mijn budget niet toe. Echt hysterisch was ik niet; ik ging pas om half 11. Ik bleef kalm en ging niet schreeuwen dat ik de laatste jumpsuit had of schoenen (dat gebeurde!). Maar blij was ik wel. Blij met mijn vondst en de mooie blauwe Jimmy Choo winkeltas. Ik was niet de enige. Alle meiden met zo’n blauwe tas straalden. En dat is toch heerlijk, dat mode je zo blij kan maken? (Tessa)
Deel dit artikel
