Iedereen lijkt er één te hebben, alleen ik kan hem nergens vinden, Ik heb het over een GBF: Gay Best Friend! Ik heb me laten vertellen dat het hebben van een BFF so least season is. En waarom zou je eigenlijk gaan shoppen met een jaloerse vrouw als je dit ook met een fijne man aan je zijde kunt doen?
Natuurlijk niet één, die naar je billen loopt te gluren als je in het pashokje staat. Maar één die voor jou dat ene jurkje uit de rekken weet te vissen, het eerlijk tegen je zegt wanneer je een bad hair day hebt en de wallen in je gezicht staan gegroefd. “Dan smeren we er toch gewoon wat concealer op, schat?!” En iemand waarmee je heerlijk kan roddelen en kunt lachen om zijn valse opmerkingen die misschien een beetje grof, maar ook eigenlijk gewoon té grappig zijn.
Eigenschappen die je bij je eigen man niet vindt. En dat is maar goed ook: bij wie moet je anders over hem je hart luchten? Nu heb ik schatten van vriendinnen waar ik echt de grootste lol mee heb, maar we blijven vrouwen onder elkaar. Ergens houden we toch die onzekerheid en hebben we het gevoel dat we om deze te verbloemen elkaar moeten overtreffen. Toegeven zullen we dit alleen nooit, want alle vrouwen roddelen, behalve jij. Ik merk het ook aan mezelf. Al ben ik nog zo’n eerlijk persoon, toch verander je wanneer je jezelf met een groep vrouwen omringt. Voor mannen geldt natuurlijk precies hetzelfde. Daar zorgt alle testosteron voor een hoop praatjes en competitiedrang.
Daarom bestaat de GBF: hij is ‘the best of both worlds’. Veel vrouwen hebben het inmiddels ontdekt waardoor hij is bestempeld tot hét fashion accessoire van dit moment. Bekende voorbeelden zijn Beertje van Beers met haar Tom Sebastian, Lieke van Lexmond met haar GBF Thijs Willekes en Tyra Banks met Jay Alexander. Opvallend is dat de meeste GBF’s zich in het visagie-circuit bevinden. Als moderedactrice omring ik me zo’n beetje met dit soort types . Maar toch zat ’hij’ er niet tussen.
Er is een soort van run op deze fashionable gay men ontstaan, dus ze zullen wel allemaal bezet zijn. Maar ik geef mijn zoektocht nog niet op. Een avondje stappen in de Reguliersdwarsstraat levert zelfs niet veel resultaat op. Ik word compleet genegeerd. Kennelijk hebben Nederlandse homo’s vriendinnen voor het uitzoeken! Ik ga bijna twijfelen aan mijn eigen social skills en word behoorlijk onzeker van deze ‘keuring’. Iedereen ziet dat ik hier niet helemaal thuis hoor en ik voel mezelf nog wel het meest ongemakkelijk.
Het vinden van een GBF lijkt moeilijker dan het vinden van een hetero man, waar ik me gelukkig op dit moment geen zorgen over hoef te maken . Mijn vriend snapt dan ook helemaal niks van mijn gay friend hysterie: “Je hebt mij toch? Waarom zoek je nog een andere man in je leven dan?” Ik besluit mijn GBF maar even te laten voor wat het is. Hij vindt me vanzelf wel.. (Fleur Le Guen)
Deel dit artikel
