De tweede finalist die kans maakt op een stylingcursus op de Another Academy is bekend! Loes is een styliste in de dop, dat is duidelijk. Ze heeft gevoel voor mode en styling en ook nog eens een vlotte pen!
Lang geleden heb ik het licht gezien. Sinds ik me kan herinneren, was ik verliefd op mijn moeders kledingkast. En dan vooral op de inhoud. Jurken, schoenen, sieraden, tassen. Ik was er dol op. Dagelijks trok ik het kolossale gevaarte open, streek met mijn vinger langs de lange rij stoffen en hoopte dat er die dag misschien iets geschonken zou worden aan het goede doel op zolder. Daar bevond zich mijn volmaakte en meest belangrijke bezit: de verkleedkist. Ik had niet alleen een eigen wil tijdens verkleedpartijtjes op zolder. Het ochtendritueel was ook bepaald geen pretje, zodra mijn moeder een oude blouse of broek van een neefje of nichtje tevoorschijn toverde. Gezellig werd het pas als er een zoete, met strikjes bezaaide, roze jurk van de kledinghanger werd gehaald. Trots op mijn nieuwe kleding kon ik uren genietend voor de spiegel staan. Niet onder de indruk van mijn eigen spiegelbeeld, maar puur ademloos door details en vormen van stoffen en accessoires. Dat licht hier een belangrijk element bij vormde, kreeg ik al snel in de gaten. Het licht in de slaapkamer van mijn ouders, liet de stoffen en sieraden veel minder stralen dan het prachtige, heldere licht in de entreehal.
Toen ik wat ouder werd, merkte ik het effect van licht nog beter op. Ik kon ontzettend chagrijnig worden als ik niet het juiste lampje had bij het aanbrengen van mijn dagelijkse portie make-up. Op een ochtend moest ik direct vanuit het studentenhuis van mijn vriend door naar mijn werk. Helaas was vriendlief enkel in het bezit van ongezellige TL verlichting. Toen mijn baas die dag op kantoor verscheen, gaf hij me spontaan een middag vrij. Hij zag aan mijn rode wangen dat ik iets te hard werkte. Dat dit een gevolg was van een blusherkwast bij vals licht, kon de goede man natuurlijk ook niet weten. Het extra middagje vrij besteedde ik uiteraard aan mijn vaste en meest geliefde ritueel. Winkels afstruinen op zoek naar dat ene, perfecte item voor mijn garderobe. Ook daar liep ik weer tegen de lamp. Het drama paskamerlicht genaamd. Ineens blijkt mijn lichaam een walhalla van cellulitis, blauwe plekken en vetkwabben. Zelfvertrouwen daalde hierbij in sneltreinvaart naar het dieptepunt. Stapte ik vijf minuten eerder nog dol enthousiast de winkel binnen, nu voelde het alsof ik uit diepe putten (van mijn billen) moest klimmen.
Toch blijft winkelen mijn lievelingsactiviteit en styling mijn droombezigheid. Licht vormt hierbij een fantastische toevoeging (maar let op: alleen bij goed gebruik!). Wat is er prachtiger dan deze drie factoren te mogen combineren voor een ander, zonder zelf te hoeven zwoegen en puffen in een paskamer? Ook een leuke bijkomstigheid van styling, is dat je perfect gekapte haar niet verandert in een statische, ontplofte pluizenbol. In mannentaal gezegd: wel de lusten en niet de lasten. Het kleine verschil is dat ik hier dus op styling doel. Geweldig vind ik het om iemand anders te decoreren en in de spotlights te zetten met prachtige stoffen en vormen, geweldige schoenen en krachtige accessoires. Mijn ultieme droombaan: styliste voor een modeblad. Want ik weet zeker dat mijn handen hier...licht werk(end) zullen maken.
Gisteren was de blog van Maartje op Fashionscene te lezen en morgen wordt de laatste finalist bekend gemaakt. Vind je na het lezen van de andere blogs dat Loes moet winnen? Vanaf woensdag kun je in de poll die zich onderaan de website bevindt, stemmen op jouw favoriet!
Deel dit artikel
