Nog steeds als ik een witte hond met zwarte stippen zie, denk ik aan de film 101 Dalmatiërs. En nog steeds als ik een witte bontjas met zwarte stippen zie, denk ik aan Cruella de Vil. De rillingen lopen nog over mijn rug als ik terugdenk aan de vrouw met het piekerige half zwarte, half witte haar met die lange sigaret in haar hand die van onschuldige puppies een nieuwe bontjas wilde maken.
Afgelopen herfst was ik in Parijs tijdens Fashion Week. Bont is daar eerder regel dan uitzondering. Niet alleen modehuizen als Chanel, Jean Paul Gaultier en Christian Dior, maar ook ‘ons eigen’ modeduo Viktor & Rolf laten graag een paar zeehondjes en vossen doodknuppelen voor een bontjas.
Ook Vogue, Elle en Jackie draaien hun hand niet om voor een fotoshoot met modellen in bontjas. En hoewel de meeste modebloggers zelf faux fur dragen, heb ik helaas nog geen kritische blog over designers die echt bont gebruiken gelezen. Want als modekoning Karl Lagerfeld en modekoningin Anna Wintour zeggen dat deze winter bont dé modetrend is, dan luister je daar naar. Toch?
Nou, nee. Sinds ik de 101 Dalmatiërs heb gezien, heb ik gezworen om nooit in een jas, sjaal of tas rond te lopen met de huid van onschuldige dieren die op een gruwelijke manier om het leven zijn gekomen. Dat zijn pas de echte fashion victims, zoals LINDA. magazine hen terecht noemde in de nepbont editie.
Naiëf als ik ben dacht ik dat bont ook not done was voor generatiegenoten, maar dagelijks word ik met mijn neus op de feiten gedrukt als ik die glanzend zwarte jacks met bontkraag rond de capuchon voorbij zie komen. In gedachten flitsen de beelden voorbij van wasbeertjes in een klem en nertsen van wie de huid levend wordt afgestroopt.
Maar wat doe je als je als beginnende modejournalist een artikel over een merk moet schrijven dat erom bekend staat bont te gebruiken? Of verslag moet doen van een modeshow van een bontgebruikende ontwerper, terwijl je diep in je hart liever buiten blijft demonstreren samen met PETA?
De een zijn dood is de ander zijn brood, zeggen ze, maar ik heb besloten om daar niet aan mee te werken. Ik hou van mode, maar ik ga daarvoor niet over lijken. Gelukkig werd vorige week bekend gemaakt dat de eerste bontvrije modeweek een feit is. Samen met Noorse ontwerpers en modebladen heeft de organisatie van Oslo Fashion Week besloten bont te weren van de catwalk.
En nu maar hopen dat andere modesteden dit goede voorbeeld volgen. En dat mijn faux fur H&M luipaardjasje en ik dit jaar verslag mogen doen van deze diervriendelijke Fashion Week…
Deel dit artikel
