Ken je het gevoel dat je op schoolreisje gaat, dat er iets spannends gaat gebeuren? Met dat gevoel ging ik woensdag 21 maart 2012 om klokslag acht uur de deur uit. Ik was niet zenuwachtig voor het gesprek dat ik die dag had en ik ging ook niet op schoolreisje. Waar ik zenuwachtig voor was, was wat er voor me klaar lag toen ik weer thuis kwam!
Hijgend stap ik van mijn fiets, en draai als een gek de deur van het slot. En ja hoor, daar ligt ie. Mijn eigen Vogue, verpakt in zilverkleurig folie. Tijd om hem van achter naar voren door te lezen had ik op dat moment niet. Maar die Vogue, die allereerste Nederlandse Vogue die ik later aan mijn kleinkinderen laat zien, die is binnen.
Vogue is hét magazine der magazines. De hoogste tijd dus dat er een Nederlandse Vogue kwam. Na het doorspitten van alle mogelijke Vogues in een overvolle AKO, kan ik nu rustig in de tuin zitten met de Nederlandse Vogue in mijn handen. En wat is ‘ie mooi met drie Nederlandse schoonheden (Romee Strijd, Ymre Stiekema en Josefien Rodermans) op de cover. Sinds de dag dat bekend werd dat de Nederlandse Vogue uitkwam ben ik al aan het bedenken wie er allemaal op de cover zou kunnen staan. Maar dit trio had ik zelf nooit bedacht. Verrassend dus.
Vogue is Vogue en lanceert haar tijdschrift natuurlijk in style: met een groot modefeest waar heel modeland voor werd uitgenodigd. Daarnaast zorgde het modemagazine ook nog even voor een Vogue avond op rtl8. Bij een Vogue tv-avond mag de documentaire The September Issue natuurlijk niet ontbreken.
Na het zien van The September Issue wist ik het zeker: ik móet ooit bij Vogue werken. Of dat nou nu gebeurt, of over honderd jaar. Maar nu eerst even mijn eerste Nederlandse Vogue open slaan. Come on Vogue.
Door: Yanis (yanismoreira.com)
Deel dit artikel
