Tijdens de afgelopen feestdagen heb ik meer gegeten dan me lief is. Dat is natuurlijk een jaarlijks terugkerend verschijnsel, maar dit jaar is het zo erg dat zelfs de gedachten aan kerstkransjes en alles wat zoet is me misselijk maken. Ook het vijf gangen diner bij mijn schoonfamilie heeft er flink ingehakt en niet te vergeten de kerstbrunch de dag daarna. Als ik hierna resoluut een periode van vasten had ingelast, had mijn favoriete jeans nu nog wel dicht gepast, maar helaas.
Hoewel ik normaal niet zo’n grote eter ben, heb ik me dit jaar dus goed laten gaan. Het jaar sloot ik uiteraard af met een lekkere oliebol. Helaas bleef het niet bij één van deze genadeloze caloriebommen. Nee, drie exemplaren gleden zo naar binnen, omhuld door een dikke laag poedersuiker. Ik heb inmiddels een goed vetlaagje voor de winter gecreëerd en ondanks dat deze wel goed van pas komt bij de aanhoudende kou, vrees ik nu al voor het moment dat ik mijn bikini aan moet.
Misschien dit jaar dan toch maar een badpak? Al hoewel verpakte vetrolletjes natuurlijk ook niet echt charmant zijn. Verstoppen heeft geen zin, maar voordat ik weer zomerproof, laat staan bikiniproof, ben moet er nog een hele hoop gebeuren! De sportschool heb ik al weken niet meer van binnen gezien en om geen onbekende voor die knappe fitnessinstructeur te worden, is het hoog tijd om mijn gezicht weer eens te laten zien. Toch is er elke avond na het werken weer iets dat me tegen houdt om mijn warme plekje op de bank te verruilen voor het zadel van de crosstrainer of voor een intensieve spinning-les.
Is het de angst dat mijn conditie genadeloos achteruit is gegaan? Of verschuil ik me achter het feit dat mijn sportschoeisel nodig aan vervanging toe is en dat ik niet eerder de sportzaal instap dan gehuld in een fashionable work-out setje. Een nieuwe sportlook vraagt natuurlijk ook om een nieuwe sport. Aan gewichten hangen en ondertussen begluurd worden door vieze bezwete mannen in de fitnessruimte is niet iets waar ik erg naar uitkijk. Maar ja, wat dan? Ik besluit om een aantal proeflessen te volgen om zo achter mijn ultieme manier van calorieverbranding te komen. Yoga blijkt niet voor mij weggelegd, al zien al die ingewikkelde poses er wel erg interessant uit. Dan maar een dansles waar ik in een lekkere baggy broek mijn hip hop moves de vrije loop laat gaan. De bodystep les valt me erg zwaar, de lerares springt omhoog en omlaag op een tempo dat boven de muziek uit stijgt. Ik voel me een beetje beschaamd als ik om me heen kijk en zie dat de gemiddelde dertigplusser het minder zwaar heeft dan ik. Daar kan ik natuurlijk niet voor onderdoen en ik geef alles wat ik heb, met een hoofd als een tomaat verlaat ik de zaal. Ik verschuil me achter mijn handdoek en doe net alsof ik druk op zoek ben naar iets in mijn tas als de knappe fitnessinstructeur langs loopt. Wat een afgang!
Het is even afzien, maar na een paar van deze sportschoolbezoekjes mag het resultaat er zijn. Mijn favoriete jeans kan weer dicht, ik houd zelfs nog wat ruimte over. Laat de zomer maar komen, ik ben er al klaar voor! (Fleur Le Guen)
Deel dit artikel
