“Ik ga de Vogue naar Nederland halen”, riep ik in volle overtuiging op de eerste dag van mijn studie Journalistiek. Nu ik drie jaar later ga afstuderen, is het dichtst dat ik bij Vogue in de buurt ben gekomen 90elimited edition Vogue Paris met Lara Stone op de voorkant bemachtigen, en groen van jaloezie zien hoe de deuren van dit modehoofdkwartier wél voor Bryanboy opengingen.
Mode heeft me altijd al gefascineerd. Als klein meisje liep ik dagenlang door het huis in de hakkenvan mijn moeder, maakte ik me stiekem voor mijn oma’s kaptafel op met haar felrode Chanel lipstick en heb ik kilo’s tijdschriften verslonden. Die fascinatie groeide uit tot uren struinen over rommelmarkten, in tweedehandswinkels op zoek naar vintage schatten, inspiratie opdoen op fashionblogs en in tijdschriften en het verslavende gevoel van een modeshow bijwonen.
Ik ben me er bewust van dat mode geen primaire levensbehoefte is, maar gewoon één van de die dingen die het leven wat mooier maken.
Om mijn droom – redactrice worden bij een tijdschrift – waar te maken, heb ik een nieuw doel gesteld: naam maken in de Nederlandse modejournalistiek. Ik heb mijn veilige geboortedorp ingeruild voor een kamer in de stad der steden Amsterdam, en een baantje als modeverslaggeefsterweten te bemachtigen. Milou van Rossum, Fiona Hering en Karin Swerink: here I come!
Van glamoreuze modefeestjes en ladingen goodiebags tot nachtenlang doorhalen om deadlines te halen en vanwege geldgebrek leven op een rantsoen van boterhammen met hagelslag: vanaf nu ga ik jullie in mijn modedagboek opFashionscene twee keer per maand op de hoogte houden van mijn belevenissen.
Volgende keer: Mijn gênante 5 minutes of fameop de Brildrager van het Jaar 2010verkiezing.
Stephanie Broek
Deel dit artikel
