Ook al doet het zonnetje steeds harder zijn best om door te breken, het griepvirus grijpt nog steeds om zich heen. Een collegaatje, drie vriendinnen, een huisgenoot (nee niet die!), allemaal liggen ze hoestend, proestend en rillend van de koorts in bed. Ik ben blij dat ik gewoon op de been ben, normaal gesproken ben ik een van de eerste die geveld wordt... En ziek zijn is natuurlijk heel vervelend. Maar mannen die ziek zijn is nog veel vervelender!
Het liefst zou ik over een soort radar willen beschikken waarmee ik van een grote afstand kan signaleren wanneer iemand van het mannelijk geslacht een klein griepje of verkoudheidje onder de leden heeft. Want over dit soort ziek zijn heb ik het hier. Mannen pretenderen namelijk altijd heel stoer en tough te zijn maar oh wee als hun neus begint te lopen, keel begint te kriebelen en er een beetje spierpijn in de rug dreigt op te komen…
De wereld vergaat, de man in kwestie is op sterven na dood en daarom is 24/7 verzorging geen wens maar een eis! Pfff, van een potje relativeren zou je je misschien weer kiplekker voelen, denk ik dan. Zelf krijg ik echt de kriebels van dit soort aanstellerij en mietjesgedrag. Ik voel me ook wel eens niet zo goed, heb volgens mij driekwart van het jaar een chronische verkoudheid (zonder zakdoekjes kan ik de deur echt niet uit) en heb dagen dat mijn hoofd bijna uit elkaar ploft van ellende. Maar hoor je mij daar non-stop over klagen? Ik dacht het niet.
Hoe meer je zeurt over hoe zielig en ziek je bent, hoe slechter je je voelt. Dus, adem in, adem uit en zet je er over heen! Een flesje neusspray, voldoende zakdoekjes, handvol keelpastilles en strip paracetamol in de aanslag en je kunt de wereld heus wel aan.
Dus niet mij aan mijn hoofd gaan zeuren dat je een longontsteking, voorhoofdsholteontsteking, hartkloppingen, hernia, tyfus, vogelziekte of wat dan ook hebt. Zolang je een man bent, trap ik er toch niet in!
Deel dit artikel
